Ceremonia koronacji poprzedzona jest procesją, która zatrzymuje się trzykrotnie. W czasie każdego z tych postojów następuje obrzęd intromisji (po raz pierwszy w 1409), podczas którego mistrz ceremonii zapala przed siedzącym na lektyce papieżem, zawieszony na długim metalowym pręcie pęk konopi i wypowiada po wypaleniu się całego tradycyjne słowa przestrogi:
Sancte Pater, sic transit gloria mundi.
Co po polsku znaczy:
Ojcze Święty, tak przemija chwała tego świata.
Celem słów adresowanych do papieża jest przypomnienie mu kruchości
ludzkiego życia oraz o przejściowym charakterze ziemskich zaszczytów i
dóbr materialnych.
Następnie odbywa się solenna Msza Św. koronacyjna. W jej trakcie dziekan
kolegium kardynalskiego na ramiona papieża nakłada paliusz, a epistołę i
ewangelię śpiewa się po dwa razy: w języku greckim i łacińskim. Po Mszy
ma miejsce właściwy obrzęd koronacji, podczas której papież siedzi na
tronie, a kardynał protodiakon, po zdjęciu papieskiej infuły, nakłada na
jego głowę diadem (tiarę) ze słowami:
Accipe tiaram tribus Coronis ornatam, et scias te esse patrem
principum et regum, rectorem orbis in terra vicarium Salvatoris nostri
Jesu Christi, cui est honor et gloria in saecula saeculorum.
Co po polsku znaczy:
Przyjmij tę tiarę ozdobioną trzema koronami i wiedz, że tyś Ojcem
książąt i królów, władcą świata, Wikariuszem naszego Zbawiciela Jezusa
Chrystusa którego jest cześć i chwała na wieki wieków.
Po koronacji papież udziela uroczystego papieskiego błogosławieństwa Urbi et Orbi.
