STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

środa, 27 kwietnia 2022

ks. Rafał Trytek ICR: Na śmierć biskupa Dolana

Daniel Dolan – Wikipedia, wolna encyklopedia 

        Z wielkim zaskoczeniem i smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci księdza biskupa Daniela L. Dolana. Daniel Lytle Dolan urodził się 28 maja 1951 roku w Detroit, w wielodzietnej irlandzkiej rodzinie. W 1965 roku wstąpił do niższego seminarium arcybiskupiego w tym mieście. Później wstąpił do zakonu cystersów w Szwajcarii, a stamtąd przeniósł się do seminarium założonego przez arcybiskupa Lefebvre w Econe. Już około roku 1973 przestał uznawać herezjarchę Montiniego (Pawła VI) za papieża. Po powrocie do USA jako kapłan, rozpoczął bardzo intensywny apostolat katolicki. 27 kwietnia 1983 roku został usunięty z fsspx wraz z księżmi Cekadą, Sanbornem, Kellym, Jenkinsem, Zappem oraz innymi. Owa słynna "Dziewiątka" przeciwstawiła się narzuceniu przez centralę fsspx nietradycyjnej liturgii z 1962 roku dystryktowi północnoamerykańskiemu, co nastąpiło wbrew wcześniejszej umowie. Tenże dystrykt od początku był wierny rubrykom mszy świętego Piusa X. Innymi problemami były- uznawanie przez fsspx modernistycznych stwierdzeń nieważności małżeństwa oraz zezwalanie kapłanom wyświęconym w nowym, wątpliwym rycie święceń kapłańskich, a zwłaszcza biskupich na pełnienie posługi kapłańskiej. Punktem zapalnym było skierowanie neoprezbitera ks. Tomasza P. Zappa na placówkę gdzie miałby odprawiać mszę w nowym, protomodernistycznym rycie z 1962 roku, promulgowanym przez modernistę Jana XXIII.