Uroczystość Bożego Ciała ustanowiona została
celem oddania czci Panu Jezusowi utajonemu w
Najświętszym Sakramencie. Już od czasów apostolskich
obchodzono pamiątkę ustanowienia Przenajświętszego
Sakramentu w Wielki Czwartek, że jednak dzień ten
poświęcony jest przeważnie na rozpamiętywanie
cierpień Zbawiciela, nie jest to czas odpowiedni do
godnego obchodzenia tak wielkiej i radosnej tajemnicy. W
połowie XIII wieku żyła w mieście Leodium,
położonym w Belgii, pewna pobożna zakonnica, imieniem Julianna,
która przejęta była szczególniejszą czcią ku Panu
Jezusowi utajonemu w Najświętszym Sakramencie. Jej to
objawił Pan Bóg, że pragnie, aby w Kościele było
ustanowione osobne święto na pamiątkę ustanowienia
Przenajświętszego Sakramentu. Święto to zaprowadzono
najpierw w diecezji leodyjskiej w roku 1246, a papież
Urban IV w roku 1264 polecił je obchodzić w całym
świecie katolickim w pierwszy czwartek po oktawie
Zesłania Ducha świętego czyli Zielonych świątek.
Celem tej uroczystości jest wyrażenie żywej wiary w
obecność Chrystusa Pana w Najświętszym Sakramencie i
oddania Mu publicznie hołdu. Głównym punktem
dzisiejszej uroczystości jest publiczna procesja,
podczas której Kościół rozwija wszelki możliwy
przepych. Ustawia się cztery ołtarze w czterech
punktach wioski, lub miasta, stroi się je kwiatami i
światłem i śpiewa przy nich początki czterech
Ewangelii. Wśród bicia dzwonów, śpiewu radosnych
pieśni, z krzyżem na przedzie, z chorągwiami
postępuje orszak pobożnych od ołtarza do ołtarza.