Około miesiąc
temu, tuż przed Wielkanocą, Bergoglio udzielił wywiadu Eugenio Scalfariemu,
93-letniemu dziennikarzowi, ateiście i swojemu przyjacielowi. W 2015 roku
udzielił wywiadu Scalfariemu, w którym zanegował istnienie piekła, twierdząc,
że naprawdę źli ludzie nie idą do piekła po śmierci, lecz zostają jedynie unicestwieni,
czyli przestają istnieć.
Scalfari
poinformował, że to samo twierdzenie Bergoglio wygłosił w wywiadzie z 2018
roku. Watykan następnego dnia wydał zastrzeżenie, utrzymując, że doniesienie
Scalfariego, nie było dokładnymi słowami "papieża". Myślący – jak
zwykle – życzeniowo konserwatyści Novus Ordo przyjęli to jako
"zaprzeczenie".
Wyobraźcie sobie
teraz, że żona słyszy, iż jej mąż powiedział: "Moja żona jest
czarownicą!". Konfrontuje z nim tę wypowiedź. On odpowiada: "Cóż, to
nie były dokładnie moje słowa". Skończyłoby się to patelnią na jego
głowie. Czemu? Ponieważ to nie jest zaprzeczenie.
Tak więc w
przypadku Bergoglio jedynym prawdziwym dementi w jego wykonaniu byłoby
oświadczenie, że takie twierdzenie to kompletny wymysł i nigdy czegoś podobnego
nie powiedział i nigdy by tak nie powiedział. Musiałby dodać, że Scalfari albo
jest kłamcą albo szaleńcem.
Każdy, kto zna
choćby przeznaczony dla siedmiolatków katechizm do Pierwszej Komunii wie, że
istnienie piekła jest przedmiotem wiary katolickiej, a zaprzeczanie tej
prawdzie jest herezją.
Jest zatem
oczywiste, że Bergoglio jest publicznym heretykiem i jest moralnie pewne (pewne
w porządku praktycznym), że jest on zawzięty i uporczywy w tejże herezji, gdyż
nie może się zasłaniać niewiedzą. Bezsprzecznie absurdalne byłoby stwierdzenie,
że człowiek ten nie zna doktryny o piekle. W związku z tym każdy, kto nie
postrzega tego człowieka jako publicznego heretyka, jest albo obłąkany,
intelektualnie nieuczciwy, albo żyje w wyimaginowanym świecie.
Święty Alfons
powiedział: "Jeśli nie ma piekła, to nie ma też nieba". Dlaczego tak
jest? Ponieważ oba są oparte na sprawiedliwości Boga. Bóg nagradzając zasługi
sprawiedliwych, równocześnie karze grzechy niesprawiedliwych. Co więcej, piekło
jest wieczne, ponieważ grzesznik, gdyby pewnego dnia został uwolniony z piekła,
osiągnąłby ostateczne zwycięstwo nad Bogiem.
Hic est haeresiarcha pseudopapa! – Ten
jest arcykacerz pseudopapież!
Bergoglio
zaprzeczył także nieśmiertelności duszy, innemu dogmatowi wiary katolickiej. Utrzymuje
bowiem, że ci, którzy są źli, zostają po śmierci unicestwieni. To kolejna
herezja, którą można dodać do całej sterty jakie już wygłosił. (1)
Bp Donald J. Sanborn
inveritateblog.com
Tłumaczyła z języka angielskiego Iwona
Olszewska
(Ilustracje od red. Ultra montes).
–––––––––––––––
Przypisy:
(1) Por. 1) Bp Donald J. Sanborn, a) Przebłyski rozsądku w modernistycznym
Neokościele, czy gra pozorów? Wątpliwości czterech "kardynałów" co do
"nauczania" Bergoglio.
b) Czterej kardynałowie Novus Ordo i
cztery herezje Bergoglio.
c) Podsumowanie
modernistycznego "Synodu o rodzinie" (2015). d) Ohyda spustoszenia! Bergoglio
wspiera przestępców, komunistów i zboczeńców.
e) Kolejne herezje Bergoglio
potwierdzają niekatolicki charakter modernistycznego Neokościoła. f) "Sobór Watykański II" – największa
katastrofa w historii świata. g)
Ekumenizm – przygotowanie drogi dla
Antychrysta. h) Asyż III – obrzydliwość spustoszenia w miejscu
świętym. i) Bergoglio o (nie)istnieniu Boga. j) Amoralny synod modernistycznych biskupów (2014) –
produkt doktrynalnego liberalizmu Vaticanum II.
k) Pierwszy krok Bergoglio do
wprowadzenia "kapłaństwa kobiet" w modernistycznym Neokościele.
l) Bergoglio reklamuje apostazję. m) Heretycki uzurpator Bergoglio
niszczy katolickie małżeństwo.
n) Sedewakantyzm: w obronie autorytetu
Kościoła katolickiego i papiestwa.
o) Błędy doktrynalne omylników z
antyinfallibilistycznego "ruchu oporu" i popieranie cudzołóstwa przez
"kardynała" modernistycznego Neokościoła.
p) Bergoglio peroruje o
niewolnictwie, karze śmierci i usprawiedliwia cudzołóstwo. q) "Kardynał" Raymond Burke
zapowiada "formalną korektę" niemoralnego nauczania pseudopapieża
Bergoglio. r) Pseudopapież
Bergoglio przeciw prawu Bożemu! Jedynie słuszna interpretacja adhortacji
"Amoris laetitia".
2) "Non
possumus", Luter – heretycki wieprz z
Saksonii i miejsce dla niego przeznaczone... piekło...
3) Ks. Walenty Gadowski, Nauka
Kościoła. Wybór orzeczeń dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw
kanonicznych.
4) Ks. Józef
Stagraczyński, a) Czego uczy Kościół o piekle. b) Okropność
piekła. c) Bojaźń piekła.
d) Noc we wieczności.
5)
O. Paweł Segneri SI. a) O piekle. b) O
lekceważeniu sobie gróźb Bożych przez niedowiarków.
c) Kazanie o Bóstwie Chrystusowym.
6) Dusza
potępionej, List z piekła. "Nie módl się za
mnie – jestem potępiona!".
7) O.
Tilmann Pesch SI, Chrześcijańska filozofia
życia. Zmarnowany cel życia.
8) Św.
Teresa od Jezusa, Wizja mąk piekielnych.
9) O.
Tomasz Młodzianowski SI, Ćwiczenia
duchowne. a) O śmierci.
b) O piekle.
c) O dwóch chorągwiach, Chrystusa i Lucyfera. d) O
Królestwie Chrystusowym.
10) Św. Piotr z
Alkantary, a) O karach piekielnych. b) O Sądzie Ostatecznym.
11) Ks. dr
Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka
czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej.
c) System modernistów. d) Modernistyczny
Neokościół. e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik
szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka
chrześcijańska. h) O rzeczach ostatecznych.
12) O. Mikołaj
Łęczycki SI, Pobudki do unikania grzechu
śmiertelnego i kilka innych rozważań pobożnych.
13) Ks.
Kazimierz Naskręcki, a) Grzechy
przeciwko wierze. b) Credo. Krótkie
nauki o prawdach wiary katolickiej. c) Życie nadprzyrodzone. Krótkie
nauki o Sakramentach świętych i modlitwie. d) Dekalog. Krótkie Nauki o Przykazaniach.
e) Rozwody. f) Małżeństwa mieszane. g) Istotny cel małżeństwa.
(Przypisy od
red. Ultra montes).
