STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

wtorek, 16 lutego 2016

Św. Pius X o Wielkim Poście

 
Katechizm św. Piusa X

ROZDZIAŁ VI: O WIELKIM POŚCIE

Co to jest Wielki Post?

Wielki Post to czas postu i pokuty, ustanowiony w Tradycji Apostolskiej przez Kościół.

W jakim celu został ustanowiony Wielki Post?

Wielki Post został ustanowiony: po 1, aby zrozumieć obowiązek, jaki mamy do czynienia pokuty przez cały czas naszego życia, który, według Ojców, w Poście jest zawarty; po 2, aby naśladować w pewien sposób surowy post przez czterdzieści dni, jaki Jezus Chrystus praktykował na pustyni; po 3., aby przygotować się przez ćwiczenia pokutne do pobożnego świętowania Wielkanocy.

Dlaczego pierwszy dzień Wielkiego Postu nazywany jest Środą Popielcową?

Pierwszy dzień Wielkiego Postu nazywany jest Środą Popielcową, ponieważ w tym dniu Kościół stawia na głowie wiernego ślad świętego popiołu.

Dlaczego Kościół nakłada święty popiół na początku Wielkiego Postu?

Kościół, na początku Wielkiego Postu, nakłada na głowy wiernych święty popiół, aby przypomnieć nam, że sami jesteśmy wykonani z prochu i w proch się obrócimy po śmierci, a więc póki mamy jeszcze czas, musimy ukorzyć się i czynić pokutę za grzechy nasze.

Jakie obowiązują przepisy tych, którzy otrzymują święty popiół?

Otrzymujemy święty popiół ze skruszonym sercem i w poniżeniu, pobożnie, aby spędzić Wielki Post w pracach pokuty i umartwienia.

Na czym polega wartość postu?

Wartość postu polega na przysposobieniu nas do lepszej modlitwy, na ułatwieniu pokuty za dawne grzechy i pomaga uniknąć grzechów w przyszłości.

Na czym polega post i abstynencja?

Post polega na spożywaniu jednego posiłku dziennie, a abstynencja na powstrzymywaniu się od niektórych potraw, mięsa i bulionu.

Czy w dni postne, poza jednym posiłkiem, można wieczorem spożywać kolację?

Na dzień postu Kościół pozwala na lekki posiłek wieczorem albo około południa, gdy jedyny główny posiłek przeniósł się na wieczór, a także niedostatek rano.  

Którzy są zobowiązani do postu i wstrzemięźliwości?

Post zobowiązani są zachowywać wszyscy chrześcijanie, którzy są w wieku pełnoletnim, aż do osiągnięcia sześćdziesięciu lat, i nie są prawnie zwolnieni z tego obowiązku lub usprawiedliwieni ważnymi powodami, a abstynencja zaś tych, którzy ukończyli czternasty rok życia i są zdolni do używania rozumu.

Czy wierni, którzy nie są zobowiązani do zachowania postu, są zwolnieni od wszelkich form umartwienia?

Ci, którzy nie są zobowiązani do zachowania postu, nie są zwolnieni od wszelkich form umartwienia, gdyż nikt nie jest zwolniony z ogólnego obowiązku czynienia pokuty i tak powinni oni czynić umartwienia w innych rzeczach, na jakie pozwalają ich siły.

Za: http://tenetetraditiones.blogspot.com/2016/02/prawdziwy-katolicki-papiez-prawdziwy.html