"Przeciwnicy katolików integralnych nie gardzą
grą słów, by zaciemnić prawdę. Ich wybiegi taktyczne są tak subtelne, że z
łatwością oszukać mogą dobrą wiarę uczciwych ludzi; tym bardziej więc jest
koniecznym wybiegi te demaskować.
Otóż pewna prasa usiłuje wprowadzić zamęt pojęć,
używając wyrazu «integrysta» lub «integralista» zamiast «integralny» w
odniesieniu do katolików integralnych, czyli przyjmujących nienaruszoną całość
doktryny i karności rzymskiej.
Oczywista rzecz,
iż obowiązkiem naszym jest zaprotestować przeciwko takiemu podstępnemu
mieszaniu pojęć. Wyraz «integrysta» zawiera pojęcie partii, jak monarchista,
socjalista, anarchista, etc. Pod tym imieniem istnieje w Hiszpanii partia,
złożona wprawdzie z katolików i posiadająca program, którego przynajmniej kilka
punktów zasługuje na uznanie wszystkich dobrych katolików, w każdym razie jednak
jest to tylko partia, szkoła.
Tymczasem katolicyzm rzymski integralny jest to
katolicyzm całkowicie rzymski: ani więcej, ani mniej, ani cokolwiek bądź
innego. Gdy heretycy poczęli sobie przywłaszczać imię «katolików», prawdziwi
katolicy nazwali się «katolikami rzymskimi». Gdy katolicy liberalni, modernizujący,
etc. dają sobie miano «katolików rzymskich», jednakże w znaczeniu,
ograniczającym tę rzymskość do minimum (lub nawet gorzej), – katolicy, którzy
pragną być całkowicie rzymskimi, wiernymi Stolicy Świętej i jej dyrektywom w
życiu prywatnym i społecznym, przybrali nazwę «katolików rzymskich
integralnych», czyli całkowicie rzymskich. Wobec uszczuplonego katolicyzmu
rzymskiego, reprezentowanego przez katolików liberalnych, modernizujących,
etc., stwierdzają oni nienaruszoną całkowitość swej rzymskości. Oto i wszystko.
Nie należy więc mieszać pojęć. Katolik rzymski integralny
jest to – na mocy naturalnego znaczenia słów – katolik, którego katolicyzm jest
integralny, czyli zawiera w sobie cały katolicyzm rzymski (w doktrynie i w
praktyce) i nic ponadto; podobnie jak tekst dokumentu jest integralny, jeśli
jest cały, bez zmian i uszczupleń.
A zatem katolicy rzymscy integralni winni demaskować
podstęp przeciwników, usiłujących mieszać katolicyzm rzymski integralny z
partią «integrystów» lub «integralistów».
Uprasza się prasę katolicką integralną o powtórzenie
tej deklaracji, wszystkich zaś ludzi uczciwych o wzięcie jej pod uwagę".
–––––––––––
"Myśl
Katolicka", 1913, nr 26, ss. 205-206. (1)
Przypisy:
(1)
Por. 1) "Myśl Katolicka", a) O katolików integralnych (II). b)
Dla katolików rzymskich integralnych. c) Po czym poznać liberała?
d) Kościół a kremacja. e) O
wolność kobiety.
2) Św. Pius V, Papież, Katechizm Rzymski według
uchwały świętego Soboru Trydenckiego.
3) Ks. Umbero Benigni, Ultramontanizm.
4) Ks. Stanisław
Miłkowski, O modernizmie.
5) Henryk Hello, Syllabus w wieku XX.