Urodził się w 353 r. w pobliżu Bordeaux. Był potomkiem możnego rodu
patrycjuszowskiego; naprawdę nazywał się Pontius Meropius Anicius
Paulinus. Zaliczany jest do grona mędrców, którzy tworzyli zręby
wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. Jego pierwszym nauczycielem w
Bordeaux, a potem protektorem i przyjacielem, był wybitny retor i poeta
Auzoniusz, który zarządzał prowincją i cieszył się względami cesarzy
rzymskich. Rychło więc rozpoczął karierę urzędniczą, został konsulem i
gubernatorem Kampanii. Prawdy wiary poznał od samego św. Ambrożego. W
379 r. poślubił Tharasię, chrześcijankę z Hiszpanii, i wkrótce przyjął
chrzest z rąk św. Delfina, biskupa Bordeaux. Z Tharasią miał syna
Celsusa, który jednak szybko zmarł; małżonkowie złożyli wówczas ślub
czystości i postanowili poświęcić się wyłącznie Bogu. Młodzi małżonkowie
powrócili do Francji, nawiedzając grób św. Marcina w Tours. Tu Paulin
doznał niezwykłej łaski uzdrowienia z choroby oczu.
Paulin znalazł się w dobrach rodzinnych pod Barceloną, gdzie w 394 r. - z
woli miejscowej ludności i za zgodą żony - przyjął święcenia
kapłańskie. Sprzedał majątek i w Noli założył wspólnotę: pieniądze
przeznaczył na wsparcie ubogich i wdów, na wykup niewolników, a także na
budowę kościoła i ozdobienie grobu św. Feliksa z Noli. Wyróżniał się
szczególnym nabożeństwem do niego i ułożył ku jego czci kilka hymnów.
Wiódł żywot mnicha, wedle surowych zasad. Zwyczajem ówczesnym miejscowy
kler i ludność wybrali go w 410 r. na biskupa Noli.
Zasłynął
konsekwentną walką z herezją pelagianizmu oraz działalnością
charytatywną. Szczególne oddanie potrzebującym wykazał podczas
barbarzyńskiego najazdu Wizygotów na Italię. Jako biskup, Paulin nawiązał
szerokie stosunki z wieloma znakomitymi osobistościami Kościoła,
przyjaźnił się ze świętymi: Augustynem (+ 430) i Hieronimem (+ 419 lub
420).
Zmarł 22 czerwca 431 r. Jego żywot napisał kapłan Uraniusz, który
spędził szereg lat u boku Świętego. Św. Paulin zostawił po sobie sporo
listów i poezji. Z jego hymnów dochowało się do naszych czasów 31.
Należy więc do czołowych poetów pierwszych wieków chrześcijaństwa na
Zachodzie. Od samego początku jego grób, położony obok sanktuarium św.
Feliksa z Noli, był celem czci i pielgrzymek. W wieku XI jego ciało
przeniesiono do Rzymu, do kościoła na wyspie rzeki Tybr. Obecnie
spoczywają w sarkofagu-trumnie w kościółku w miejscowości Sutera na
Sycylii obok relikwii św. Onufrego Wielkiego. Paulin jest patronem Noli
(region Kampania we Włoszech).
