Podczas gdy za "panowania"
Jana Pawła II i Benedykta XVI można było dostrzec pewne obawy przed "pójściem
zbyt daleko" w heretyckich wypowiedziach i praktykach – choć zdarzały się
pewne rażące przypadki heterodoksji i heteropraksji (działań świadczących o
herezji) – to za "panowania" Franciszka widzimy już jawną zuchwałość.
Franciszek, na przykład, niedawno zanegował Boskość Chrystusa i Transsubstancjację
(mówiąc: "Chrystus staje się chlebem"). Wcześniej zaprzeczył
istnieniu piekła, twierdząc, że po śmierci złe dusze zostają po prostu
unicestwione, zaparł się jedności Boga (nazywając jedną Boską istotę zaledwie
"Bogiem w sprayu"), nazwał misję Kościoła głoszenia Ewangelii
"uroczystą bzdurą", stwierdził, że ateiści mogą dostać się do nieba,
powiedział, że czasami Bóg chce, abyście popełnili cudzołóstwo "w celu
utrzymania rodziny razem" i nauczał, że żyjący w cudzołóstwie mogą przystępować
do Komunii Świętej. To tylko niektóre z jego skandalicznych wypowiedzi. Dodajcie
do tego wprowadzenie do Watykanu bałwochwalstwa Pachamamy.
Niedawno, w
kontekście bałwochwalczego kultu, na watykańskiej stronie internetowej opublikowano
artykuł, który wyraźnie głosi potępioną przez świętego Piusa X herezję ewolucji
dogmatu.
Przeczytajcie to
na stronie Vatican News:
"Konieczne
jest zrozumienie, kiedy rozwój doktryny jest wierny tradycji. Historia Kościoła
uczy nas, że należy podążać za Duchem, a nie za formalistyczną literą. W
rzeczywistości, jeśli ktoś spodziewa się niesprzeczności między tekstami i
dokumentami, to prawdopodobnie natknie się na tej drodze na przeszkodę. Punktem
odniesienia nie jest tekst pisany, lecz ludzie, którzy podążają razem". [Podkreślenie
dodane].
Tak więc Watykan w tym artykule na swojej stronie internetowej mówi nam
teraz, że będzie się napotykać na sprzeczności między tekstami, tj., między
tym, czego wcześniej nauczano, a tym co jest głoszone obecnie. Autor powołuje
się na niedorzeczny przykład Soboru Jerozolimskiego, na którym postanowiono, że
reguły rytualne Starego Prawa nie będą już miały zastosowania. Podaje jednak
lepszy przykład: sprzeczności dotyczącej nauki o zbawieniu dzieci
nieochrzczonych. Katechizm Soboru Trydenckiego – tak samo jak i Katechizm
Świętego Piusa X – wyklucza u nieochrzczonych dzieci możliwość dostąpienia
wizji uszczęśliwiającej. Katechizm "całowacza" Koranu,
"świętego" Jana Pawła II, podaje jednak mgławicową i typowo
modernistyczną bełkotliwą odpowiedź, mogącą prowadzić do przekonania, że
osiągają wizję uszczęśliwiającą.
Tak więc Watykan
– choć nieformalnie – przyznaje obecnie, że istnieje sprzeczność w dogmatach.
Jest to historyczne przyznanie się, gdyż właśnie to sedewakantyści mówili
od samego początku. Byliśmy bezlitośnie krytykowani przez konserwatystów
Novus Ordo jako "szaleńcy" posuwający się "za daleko". Ale
teraz muszą stawić czoła faktom, ponieważ rzeczone słowa zostały wypowiedziane
przez watykańskich modernistów.
Wszystko
sprowadza się do Vaticanum II
W odpowiedzi na
skandal związany z Pachamamą, rzecznik FSSPX wydał komentarz mówiąc generalnie,
że to nic nowego. To tylko więcej tego, co było dotąd.
I całkowicie
się z nim zgadzam. Pachamama uzyskała pozwolenie na przebywanie w Bazylice
Watykańskiej od Vaticanum II, który głosi, że niekatolickie religie są
środkami zbawienia. Pamiętajmy, że w Asyżu w 1986 roku dopuszczono do
odprawienia kultu ognia, jak również kultu Wielkiego Kciuka przez amerykańskich
Indian. Nie zaszło więc nic nowego. Jest to całkowicie spójne. Oznacza to, że FSSPX
powinno potępić Vaticanum II zamiast próbować się z nim pogodzić.
Z tego względu, ks.
Cekada doskonale skomentował to niedawno na swoim blogu: zamiast wrzucać do
Tybru figurkę bożka Pachamamy, powinni wyrzucić tam dokumenty Vaticanum II.
A dla pewności obciążyć je solidnym balastem.
Szczerze oddany w Chrystusie,
Bp Donald J.
Sanborn
Artykuł z: "Most
Holy Trinity Seminary Newsletter", November 2019. (1)
Z języka angielskiego tłumaczył Mirosław
Salawa
–––––––––––––––
Przypisy:
(1) Por. 1) Bp Donald J. Sanborn, a) Przebłyski rozsądku w modernistycznym
Neokościele, czy gra pozorów? Wątpliwości czterech "kardynałów" co do
"nauczania" Bergoglio.
b) Czterej kardynałowie Novus Ordo i
cztery herezje Bergoglio.
c) Podsumowanie
modernistycznego "Synodu o rodzinie" (2015). d) Ohyda spustoszenia! Bergoglio
wspiera przestępców, komunistów i zboczeńców.
e) Kolejne herezje Bergoglio
potwierdzają niekatolicki charakter modernistycznego Neokościoła. f) "Sobór Watykański II" – największa
katastrofa w historii świata. g)
Ekumenizm – przygotowanie drogi dla
Antychrysta. h) Asyż III – obrzydliwość spustoszenia w miejscu
świętym. i) Bergoglio o (nie)istnieniu Boga. j) Amoralny synod modernistycznych biskupów (2014) –
produkt doktrynalnego liberalizmu Vaticanum II.
k) Pierwszy krok Bergoglio do
wprowadzenia "kapłaństwa kobiet" w modernistycznym Neokościele.
l) Bergoglio reklamuje apostazję. m) Heretycki uzurpator Bergoglio
niszczy katolickie małżeństwo.
n) Sedewakantyzm: w obronie autorytetu
Kościoła katolickiego i papiestwa.
o) Błędy doktrynalne omylników z
antyinfallibilistycznego "ruchu oporu" i popieranie cudzołóstwa przez
"kardynała" modernistycznego Neokościoła.
p) Bergoglio peroruje o
niewolnictwie, karze śmierci i usprawiedliwia cudzołóstwo. q) "Kardynał" Raymond Burke
zapowiada "formalną korektę" niemoralnego nauczania pseudopapieża
Bergoglio. r) Pseudopapież
Bergoglio przeciw prawu Bożemu! Jedynie słuszna interpretacja adhortacji
"Amoris laetitia". s) Bergoglio znów
twierdzi, że piekła nie ma.
t) Konferencja rzymska. u) Pelagianizm.
v) Umierająca religia
Novus Ordo. w) Herezja i bluźnierstwo
Bergoglio: "Bóg pragnie pluralizmu religii". x) Poza Kościołem nie ma
zbawienia. Kazanie na drugą niedzielę po Wielkanocy, wygłoszone 5 maja 2019 r.
w krakowskim Oratorium Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. y) Heretyckie bluzgi Bergoglio w
Maroko. z) Limbus do lamusa. Przygotowania Benedykta XVI do
zniesienia limbusa i ogłoszenia nowej herezji.
2) Ks.
Kevin Vaillancourt, a) Obchody
"Roku Wiary" a destrukcja życia liturgicznego. b) Modernistyczny
"Rok Wiary": Manifestacja Nowej Religii.
c) Masoneria i "Nowa Ewangelizacja".
d) Czy "Summorum
Pontificum" rzeczywiście jest wyrazem Tradycji katolickiej? e) Współczesna liturgia: nowa
forma kultu dla nowego pokolenia. f) Pogaństwo nadal niepowstrzymanie szerzy się
w modernistycznym Neokościele. g)
Modernistyczny program ukryty za tzw.
"Rokiem Eucharystii". h) Uczczenie stulecia encykliki
"Pascendi Dominici gregis". i) Asyż III: "Pielgrzymka" indyferentyzmu.
j) Abyśmy nie zapomnieli: Głos sprzeciwu wobec
"kanonizacji" Jana Pawła II.
k) Abyśmy nie zapomnieli. Sprawa
przeciwko "kanonizacji" Jana Pawła II. l) Świętowanie błędu w "Roku Wiary". m) Tak zwana "Nowa Ewangelizacja"
zaprzeczeniem Boskiego Zamysłu.
n) Nowa nauka o limbusie i "duch
Vaticanum II".
3) Ks. Anthony
Cekada, a) Tradycjonaliści, nieomylność i
Papież. b) Czy ekskomunikowany kardynał może zostać
wybrany na papieża? c) Bergoglio nie ma nic do
stracenia... zatem sedewakantystyczna argumentacja musi się zmienić.
4)
Ks. dr Antoni Słomkowski, Obiektywna
wartość Odkupienia a symbolizm modernistyczny.
5) Ks. dr Maciej
Sieniatycki, a) Apologetyka czyli
dogmatyka fundamentalna. b) Zarys
dogmatyki katolickiej. c) System
modernistów. d) Modernistyczny Neokościół.
e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik
szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka
chrześcijańska. h) Modernizm w książce polskiej.
6) Abp
Antoni Szlagowski, a) Wiara w
pojęciu katolickim, a modernistycznym. b) Wiara w życiu. c) Prawda według
nauki Kościoła, oraz twierdzeń modernistów. d) Zasady modernistów (modernistarum
doctrina). e) Papiestwo na przełomie dwóch
wieków.
7) Ks.
Jan Rosiak SI, a) Chrystus mistyczny. b) Idąc
nauczajcie. c) Tu es Petrus.
d) Wiara i "doświadczenie
religijne". e) Suarez. 1548 – 1617.
8)
Abp Walenty Zubizarreta OCD, O modernizmie
(De modernismo).
9)
Ks. Jacek Tylka SI, a) Dogmatyka katolicka.
b) Traktat o Kościele Chrystusowym. c) O obojętności, czyli indyferentyzmie
w rzeczach religii. d) O
własnościach religii. e) O cnotach
heroicznych.
10) Bp
Michał Nowodworski, a) Wiara i rozum. b) Liberalizm. c) Chrystianizm w walce z poganizmem. d) Chrystianizm i materializm. e) Bałwochwalstwo. f) Życie
chrześcijańskie.
(Przypisy
oraz ilustracje od red. Ultra montes).
