STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

środa, 6 marca 2019

Dyscyplina postna w Wielkim Poście

 
      Na podstawie obowiązujących przepisów Prawa kanonicznego i tradycji Kościoła katolickiego, którą należy przestrzegać, rozróżniamy:


1. Post ilościowy (ieiunium) – polegający na ilości pokarmów w ciągu dnia. Obowiązuje tych, którzy ukończyli 21. rok, aż do 60. roku życia.


2. Post jakościowy (abstinentia) – polegający na jakości pokarmów, tzn. bez mięsa. Obowiązuje tych, którzy ukończyli 7. rok życia.


3. Post ścisły – tj. post jakościowy połączony z ilościowym (ieiunium + abstinentia).
W Środę Popielcową, w którą na znak rozpoczęcia Wielkiego Postu nasze głowy zostały posypane popiołem, obowiązuje post ścisły.
W PONIEDZIAŁKI, WTORKI, ŚRODY I CZWARTKI obowiązuje post ilościowy (ieiunium) polegający na jednorazowym posiłku do sytości w ciągu dnia, w którym można spożywać mięso. Oprócz tego wolno spożyć dwa posiłki: rano i wieczorem, lecz (wg polskiej tradycji) bez mięsa, a co do ilości takie, aby między dniami postu a pozostałymi w ciągu roku zachodziła naprawdę różnica.
W PIĄTKI I SOBOTY należy zachować post ścisły, tj. oprócz postu ilościowego należy zachować także post jakościowy (abstinentia), tzn. w te dni nie spożywa się mięsa ani potraw z jego dodatkiem i zup na wywarze z mięsa (np. rosołu).


W NIEDZIELĘ nie obowiązuje ani post ilościowy, ani jakościowy.
Jeśli w Wielkim Poście wypadnie jakieś święto, to nie znosi ono postu.


Wielkopostna dyscyplina rozpoczyna się w Środę popielcową, a kończy w Wielką Sobotę po Wigilii Paschalnej.
Przestrzeganie powyższych przepisów JEST OBOWIĄZKOWE pod grzechem śmiertelnym.

Memento homo, quia pulvis es et in pulverem reverteris…
Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.


Na podstawie:


1. Kodeks Prawa Kanonicznego (1917)  - Can. 1250 – 1254.


2. ks. Franciszek Bączkowicz, Prawo kanoniczne, tom II, Opole 1958.
Autor: o