STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

czwartek, 7 listopada 2024

Historia CMRI (Kongregacja Maryi Niepokalanej Królowej)

Wszystkie Zakony i Zgromadzenia w Kościele Katolickim powstały jako małe wspólnoty pobożnych mężczyzn i kobiet, połączonymi prostymi wytycznymi. Z czasem każdy Zakon przyjął Regułę i Konstytucje, które zostały zatwierdzone przez Kościół. Kongregacja Maryi Niepokalanej Królowej, czyli CMRI (Congregatio Mariae Reginae Immaculatae), wykonała te same kroki.

Zgromadzenie to miało początek w Coeur d'Alene w stanie Idaho w 1967 r. Jako stowarzyszenie świeckich Braci i Sióstr poświęconych szerzeniu orędzia Matki Bożej Fatimskiej. Zgromadzenie odbyło swoją pierwszą kapitułę generalną w lipcu 1986 r. W Mount St. Michael w Spokane w stanie Waszyngton. Podczas tego spotkania CMRI ustanowiło swoją Regułę i Konstytucje. W tym samym roku Reguła została zatwierdzona przez biskupa Roberta McKennę, O.P., którego linię biskupią można odnaleźć u abp Pierre Martin Ngo-dinh-Thuc. (Arcybiskup Thuc otrzymał nadzwyczajne uprawnienia patriarchalne od papieża Piusa XI w dniu 15 marca 1938 r. Dzięki tej władzy mógł legalnie konsekrować biskupów bez zwykłego mandatu Rzymu. Te prawo zostały odnowione 8 grudnia 1939 r. Przez papieża Piusa XII i nigdy nie zostały odwołane).

W miarę rozwoju Zgromadzenia odpowiedziano na duchowe potrzeby wielu katolików, którzy nie akceptują modernizmu Vaticanum II. Wraz ze śmiercią papieża Piusa XII i zwołaniem Soboru Watykańskiego II niespotykana dotąd sytuacja spotkała Kościół - została zaatakowana jego doktryna i kult. Aby zachować wiarę katolicką i tradycyjną Najświętszą Ofiarę Mszy Świętej oraz Sakramenty, kapłani, bracia i siostry zakonne Zgromadzenia Maryi Niepokalanej Królowej wyznają i przylegają do wiary katolickiej, zgodnie z tym jak było konsekwentnie nauczana przez wieki od czasów Chrystusa. CMRI przestrzega Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. i zasady epikei, która odzwierciedla zdanie Kościoła, że „zbawienie dusz jest najwyższym prawem”.

Obecnym przełożonym generalnym CMRI jest JE x. Biskup Mark A. Pivarunas. Matką Generalną Sióstr Zakonnych jest Wielebna Matka Mary Agnes. Zakonnicy Zgromadzenia Niepokalanej Królowej służą w ponad 50 kościołach i kaplicach w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Nowej Zelandii. Prowadzą także seminarium w Omaha w stanie Nebraska, a dom macierzysty Sióstr znajduje się w Spokane w stanie Waszyngton. Członkowie CMRI wspierają prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny i starają się promować prośby Matki Bożej w Fatimie, aby odmawiać różaniec, nosić szkaplerz oraz praktykować zadośćuczynienie i poprawę życia.
Autor: o