STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

piątek, 26 lipca 2019

Prywatne wyznanie wiary świętej


 

    Prywatne wyznanie wiary świętej. ( Przewodnik Chrześcijanina Rzymsko Katolickiego, Kraków 1905r. ) 

Ja, N., mocno wierzę i wyznawam wszystkie i każde z osobna rzeczy, które się zwierają w składzie
wiary, którego Kościół rzymski używa, to jest:

 ( Następuje skład wiary nicejsko- konstantynopolskiej )


Apostolskie i kościelne podania i insze tegoż Kościoła zwyczaje i ustawy szczerze przymuję i stawam przy nich. Także święte Pismo według rozumienia, jakie trzyma Kościół św., do którego należy sądzić o prawdziwem rozumieniu i wykładzie Pisma św., przyjmuję, i onego też nigdy inaczej, tylko według Ojców śś. zdania rozumieć nie chcę i wykładać nie będę. Wyznawam też, że siedem prawdziwie i właściwie jest Sakramentów Nowego Zakonu, przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, postanowionych i do zbawienia rodu ludzkiego, acz nie wszystkich, każdemu potrzebnych, a te są: chrzest, bierzmowanie, Ciało i Krew Pańska, pokuta, ostatnie namaszczenie, kapłaństwo i małżeństwo, i że one łaski udzielają; do tego, że z nich chrzest, bierzmowanie i kapłaństwo bez świętokradztwa powtarzane być nie mogą: przyjęte też i pochwalone Kościoła Katolickiego obrzędy w uroczystem sprawowaniu pomienionych sakramentów wszystkich przyjmuję i przypuszczam. 

To wszystko, co o grzechu pierworodnym i o usprawiedliwieniu na świętym Trydenckim Soborze jest opisano i objaśniono, przyjmuję i przyznawam. Wyznawam także, iż we Mszy świętej ofiaruje się Bogu prawdziwa, właściwa i błagalna ofiara za żywych i umarłych, i że w Najświętszym  Sakramencie jest prawdziwie, rzeczywiście i istotnie ciało i krew wraz z duszą i bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, i że tam dzieje się przemienienie całej istoty chleba w ciało i całej istoty wina w krew, które przemienienie Kościół Katolicki przeistoczeniem nazywa. Wyznawam też, iż pod każdą nawet postacią cały i zupełny Chrystus i prawdziwy się Sakrament przyjmuje. Statecznie trzymam, iż czyściec jest i że się tam duszom zatrzymanym pomoc daje zasługami wiernych. Także, iż Świętych, wespół z Chrystusem królującym, czcić i wzywać mamy, i że oni modlitwy Panu Bogu za nas ofiarują, a iż relikwie ich mają być w poszanowaniu. Najmocniej twierdzę, iż obrazy Chrystusa Pana i innych świętych mieć, zatrzymywać, i onym powinną cześć i uszanowanie oddawać trzeba. Wyznawam także, iż władzę udzielania odpustów Chrystus w Kościele zostawił i że ich używanie chrześcijańskiemu ludowi jest bardzo zbawienne. Święty katolicki i apostolski Kościół rzymski za matkę wszystkich kościołów i mistrzynią uznaję, a rzymskiemu biskupowi, świętego Piotra, Apostołów książęcia, następcy, a Namiestnikowi Jezusa Chrystusa, prawdziwie posłuszeństwo ślubuję i poprzysięgam; i inne też wszystkie rzeczy od powszechnych kanonów i powszechnych koncyliów, a w szczególności od świętego Trydenckiego Soboru podane i wyłożone bez wątpliwości przyjmuję i wyznawam. I oraz przeciwne im wszystkie błędy i kacerstwa, którekolwiek od Kościoła są potępione, odrzucone i wyklęte, ja także potępiam, odrzucam i wyklinam . Tę prawdziwą katolicką wiarę, bez której nikt zbawiony być nie może, którą teraz dobrowolnie wyznawam i prawdziwie trzymam, też same całą, nienaruszoną, aż do ostatniego tchu życia statecznie za pomocą Bożą trzymać i wyznawać będę i, żeby podlegli moi albo ci, których dozór do mnie z urzędu mojego należeć będzie, tej wiary się trzymali, ją nauczali i opowiadali, ile ze mnie będzie, dołożę starania.


( Na końcu tego wyznania wiary, prawą rękę na Ewangelii położywszy, przysięgający mówi te słowa ) :

Ja, tenże N., obiecuję Panu Bogu, ślubuję i przysięgam: tak niech mi Bóg dopomoże i ta święta, Boża Ewangelia.

Za:  https://domini-canes.blogspot.com/2019/07/prywatne-wyznanie-wiary-swietej.html