STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

sobota, 8 listopada 2025

Nowa Fałszywa Nota doktrynalna Dykasterii ds. Nauki Wiary

              Nowa Nota doktrynalna Dykasterii ds. Nauki Wiary to nic innego jak kolejny manifest niewiary wydany przez fałszywy Kościół okupujący Rzym. Uzurpatorzy, którzy podszywają się pod autorytet Kościoła katolickiego, kontynuują swoją misję ogołacania Najświętszej Maryi Panny z każdego królewskiego i współodkupieńczego tytułu, sprowadzając Ją do roli ckliwej maskotki ekumenizmu i emocjonalnej pobożności.

Potępiając tytuł Współodkupicielki, ukazują swoją nienawiść do Krzyża i pogardę dla nadprzyrodzoności. Ich „papież”, który śmie nazywać się Leonem XIV, jest jedynie kolejnym ogniwem modernistycznej apostazji — teologii opartej na niejasności, bojaźni wobec dogmatu i wiecznym lęku, by nie urazić heretyków.

Przez dwa tysiące lat Kościół nauczał, że Najświętsza Maryja Panna w sposób wyjątkowy współdziałała w Odkupieniu, stojąc pod Krzyżem, ofiarowując swego Syna i współcierpiąc dla zbawienia dusz. Święci, papieże i doktorzy nazywali Ją Współodkupicielką właśnie dlatego, że taka jest prawda. Odrzucenie tego tytułu to odrzucenie samej wiary katolickiej.

Mater populi fidelis nie pochodzi od Kościoła Chrystusowego, lecz od modernistycznej anty-struktury, zrodzonej z błędu i niewiary, tej samej, która zaczęła się wraz z Vaticanum II. W tej nowej „religii” Matka Boża zostaje zdegradowana, Królowanie Chrystusa przemilczane, a modernizm panuje jako nowy dogmat.

Prawdziwy Kościół trwa — mały, prześladowany, ukryty — lecz wierny Niepokalanej Dziewicy, jedynej Współodkupicielce i Pośredniczce wszelkich łask, przez którą spływają wszystkie łaski i przez którą przyjdzie ostateczne zwycięstwo.