W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Dzisiaj pragnę wam powiedzieć o Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Święto Najświętszego Serca Jezusa kończy cykl celebracji wielkich tajemnic naszego Pana. Święto to zaczyna się już w grudniu, celebracją Adwentu, w którym grzeszna ludzkość wzywa Boga, aby przyszedł i zbawił ją od grzechów. W dzień Bożego Narodzenia świętujemy pierwsze wielkie upokorzenie Jezusa, czyli Jego narodziny w najskromniejszej scenerii, w skrajnym ubóstwie i ukryciu. Kontemplujemy w tym okresie Bożego Narodzenia Jego poddanie się w upokorzeniu przez obrzezanie, które zostało ustanowione jako lekarstwo na grzech. I świętujemy także Jego podporządkowanie Jego przybranemu ojcu i dziewiczej Matce. Świętujemy upokorzenie Jego ofiarowania w świątyni, które dokonało się z czystej pokory, ponieważ nie było powodu, dla którego Syn Boży miałby być przedstawiony Ojcu. Wspominamy również Jego trzydzieści lat życia ukrytego, o którym nie wiemy absolutnie nic z Pisma Świętego, z jedynym wyjątkiem Jego podróży do Jerozolimy i Jego rozłąki z Maryją i Józefem.
