STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

sobota, 5 lipca 2025

Deklaracja Biskupia Ich Excelencji, xięży biskupów Roderyka Ribeiro da Silvy oraz Piotra Roya

My,

JE x. biskup Roderyk Ribeiro da Silva

JE x. biskup Piotr Roy

     Wobec kontrowersji, które nas dotyczą, lecz w których nie braliśmy żadnego udziału, i w celu położenia kresu krążącym pogłoskom, oświadczamy, co następuje:

  • że nie przepraszaliśmy i nie zamierzamy przepraszać za „konklawizm”;
  • że nie do nas należy indywidualne decydowanie o tym, co należy uczynić, by zaradzić obecnej sytuacji Kościoła;
  • że uważamy hierarchię sekty posoborowej za w żaden sposób niebędącą prawdziwą hierarchią Kościoła katolickiego;
  • że biskupi, którzy pozostali wierni Wierze, mają prawo i obowiązek zebrać się, aby wspólnie zastanowić się nad obecną sytuacją Kościoła; temu zgromadzeniu — gdy Bóg pozwoli, by się ono urzeczywistniło — będzie przysługiwało prawo do rozstrzygnięcia, co można, a czego nie można uczynić, by zaradzić kryzysowi, przez który przechodzi Kościół;
  • że takie zgromadzenie powinno obejmować moralną jednomyślność biskupów Tradycji katolickiej;
  • że niemniej jednak całkowicie uzasadnione jest spokojne rozważanie sytuacji Kościoła, bez ulegania naciskom z jednej lub drugiej strony;
  • że biskupi katoliccy nie mogą uchylać się od troski o cały Kościół powszechny; nie mogą zatem troszczyć się jedynie o własne, indywidualne owczarnie, każdy tworząc swoją własną sektę i odrzucając Komunię, jaka winna istnieć między członkami Kościoła; odmawiać komunii i nie chcieć mieć kontaktu z innymi członkami Kościoła z powodu zwykłych nieporozumień teologicznych czy osobistych — to w istocie ciężki grzech przeciw Miłości, która ma łączyć członków Kościoła;
  • że jeśli jakaś jurysdykcja — która nie może zniknąć z Kościoła, niezależnie od swej natury — nadal dzisiaj istnieje, to może ona przysługiwać tylko tym, którzy pozostali wierni Wierze katolickiej.

 Prosimy wszystkich — a w szczególności samozwańczych inkwizytorów — by powstrzymali się od wypowiadania się w naszym imieniu bez wcześniejszego zweryfikowania swych twierdzeń u nas.

 Poruszeni troską o katolicką jedność, błagamy Ducha Świętego, aby zjednoczył serca całego duchowieństwa, by ta jedność mogła się przejawić w praktyce i byśmy mogli razem stawić czoła furii apostazji współczesnego świata, która znajduje swój najbardziej widoczny wyraz w sekcie posoborowej.

Z zapewnieniem o naszych modlitwach i trosce,

W oktawie Najświętszego Serca Jezusowego, 4 lipca 2025 r.

Źródło: https://www.facebook.com/seminarista.paulo.cavalcante

Autor: o