STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

czwartek, 1 marca 2018

Pierwsza pielgrzymka wiernych katolików z Polski do Rzymu, 18 - 24 lutego AD 2018

Bazylika Św. Piotra na Watykanie
     W dniach od 18 lutego (I Niedziela Wielkiego Postu) do 24 lutego (Święto Św. Macieja Apostoła) odbyła się pierwsza (od czasów rewolucji modernistycznej) pielgrzymka wiernych katolików z Polski do Rzymu, pod duchowym przewodnictwem i opieką Wielebnego Xiędza Rafała Trytka IR, duszpasterza kaplicy rzymskokatolickiej p.w. Matki Boskiej Królowej Polski i Św. Stanisława B.M. w Krakowie, członka Instytutu Rzymskokatolickiego. W pielgrzymce uczestniczyła grupa wiernych z Polski, oraz osoby które przybyły do Rzymu z Irlandii, narodowości polskiej oraz irlandzkiej. Wśród pielgrzymów przybyłych z Polski znaleźli się między innymi członkowie Redakcji pisma rzymskokatolickiego "Katolik - Głos Katolickiej Tradycji", oraz strony internetowej "Tenete Traditiones", oraz inni wierni związani z krakowską kaplicą.

Kaplica p.w. Św. Grzegorza VII

Bazylika Watykańska
Pierwszym właściwym dniem, rozpoczynającym pielgrzymkę po Wiecznym Mieście - Stolicy Kościoła i Stolicy Świata, był poniedziałek. Po porannej Mszy świętej, która w tym dniu wyjątkowo odbyła się o godz. 10.00 (ze względu na przylot do Rzymu w późnych godzinach nocnych) w położonej w historycznym centrum Rzymu, w pobliżu Zamku Świętego Anioła, kaplicy p.w. Św. Grzegorza VII, należącej do Instytutu Matki Bożej Dobrej Rady (Sodalitium), grupa udała się do serca Rzymu i całego Kościoła Świętego - czyli do Watykanu. W ciągu kilku godzin pielgrzymi
Relikwie św. Piusa X
zwiedzili Bazylikę Św. Piotra - grób Apostoła-Opoki Kościoła, jeden z najważniejszych kościołów chrześcijaństwa, od wielu wieków siedzibę Papieży, jedną z czterech Bazylik Większych (i pięciu Patriarchalnych, jako katedra Patriarchy Konstantynopola), wraz z Placem Św. Piotra i Grobami Papieskimi. Wierni wchodząc do Bazyliki przywitani zostali przez Kapłana prowadzącego grupę wzruszającymi słowami - "witajcie w domu". Następnie wszyscy udali się do grobu największego Papieża XX wieku i zapewne jednego z najważniejszych w historii Kościoła, jedynego jak dotąd Papieża polskiego pochodzenia, i ostatniego po dzień dzisiejszy kanonizowanego - Ojca Świętego, Św. Piusa X.
Bazylika Matki Bożej Większej
Ołtarza główny w Bazylice
Santa Maria Maggiore
W drugim dniu, po wcześniejszej Mszy świętej, która odbyła się, podobnie jak w kolejnych dniach,  o godz. 8.00, pielgrzymka udała się do drugiej rzymskiej Bazyliki Większej (i Patriarchalnej, jako katedry Patriarchy Antiochii i Całego Wschodu) - Bazyliki Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) - najważniejszej świątyni maryjnej w Rzymie, zwanej także Betlejem Zachodu (ze względu na znajdujące się pod głównym Ołtarzem relikwie żłóbka Chrystusa). We wnętrzu wierni modlili się też przed cudownym, słynącym łaskami obrazem Maryi – Ucieczki Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani),  oraz przed grobem i relikwiami kolejnego wielkiego Papieża, odnowiciela Kościoła, wykonawcy reform Soboru Trydenckiego, m.in. autora skodyfikowanego na polecenie Soboru Trydenckiego Mszału Rzymskiego - Św. Piusa V (jedyny kanonizowany Papież pochodzący z Zakonu Dominikańskiego), gdzie odmówiony został Różaniec Święty. Po wyjściu z tej przepięknej Bazyliki, pielgrzymi udali się pod Koloseum, skąd po krótkiej przerwie, przez Forum Romanum, przeszli do Bazyliki Matki Bożej Ołtarza Niebieskiego (Santa Maria in Ara coeli) na wzgórzu kapitolińskim. To niesamowite miejsce, w którym człowiek ma wrażenie, że ziemia łączy się tutaj z niebem. Wg. tradycji, już w starożytnym Rzymie, jedna z przebywających tutaj pogańskich kapłanek (westalek) miała mieć widzenie, w którym dowiedziała się że w tym miejscu czczona będzie Ta, która przyniesie światu prawdziwego Boga. Od tego czasu rzymianie czcili to miejsce, oddając już wtedy hołd Matce Najświętszej. Znajduje się tam także cudowna figurka Dzieciątka Jezus. Stamtąd wierni udali się do kościoła Najświętszego Imienia Jezus (Il Gesù) - głównego i macierzystego kościoła zakonu Jezuitów w Rzymie, perły baroku, wzoru dla większości barokowych kościołów jezuitów na świecie (w tym również w Polsce). W tym kościele znajdują się relikwie św. Ignacego Loyoli - założyciela Zakonu Jezuitów. Następnie, grupa udała się do Bazyliki Santa Maria sopra Minerwa, należącej do Zakonu Dominikanów, gdzie w ołtarzu głównym znajdują się relikwie św. Katarzyny ze Sieny, głównej patronki Tercjarstwa Dominikańskiego. Ostatnim punktem tego dnia był Panteon - najstarsza rzymska świątynia, pochodząca z czasów pogańskich, od VII w. kościół pw. Santa Maria ad Martyres – Najświętszej Marii Panny od Męczenników.


Bazylika Matki Bożej Ołtarza Niebieskiego
Bazylika N.M.P. na Zatybrzu
W trzecim dniu, pielgrzymka udała się na Zatybrze, wyjątkową dzielnicę starego Rzymu, odznaczającą się wyjątkowym klimatem, gdzie znajduje się przepiękna Bazylika Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu (Santa Maria in Trastevere), jeden z najstarszych i najważniejszych kościołów w Rzymie, najstarsza maryjna świątynia w Rzymie. W XVI wieku kardynałem tego kościoła był Stanisław Hozjusz (jedyny polski kardynał-uczestnik Soboru Trydenckiego), który został w nim pochowany (jego płyta nagrobna została wmurowana w pobliżu ołtarza po prawej stronie nawy). Nad grobem kard. Hozjusza znajduje się jego popiersie oraz tablica z pięknym napisem-cytatem: "Catholicus non est, qvi a Romana Ecclesia in Fidei Doctrina discordat" (Nie jest Katolikiem, kto się nie zgadza z naukami Kościoła Rzymskiego). Po modlitwie Różańcowej i Litanii do Najświętszej Maryi Panny, pielgrzymka udała się do kolejnej świątyni na Zatybrzu - Bazyliki Św. Cecylii, gdzie znajdują się relikwie tej Męczennicy. Następnie pielgrzymi udali się do Bazyliki Św. Bartłomieja Apostoła na Wyspie Tyberiadzkiej, gdzie znajdują się relikwie jednego z 12 Apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa. Poza Św. Bartłomiejem, w kościele tym znajdują się także relikwie św. Wojciecha B.M., jednego z głównych patronów Polski. Po przejściu Tubru wierni udali się do Bazyliki Santa Maria in Cosmedin, gdzie znajduje się m.in. czaszka Św. Walentego, a następnie na Circus Maximus – najstarszy i największy cyrk starożytnego Rzymu, gdzie odmówiono modlitwy za zamordowanych w tym miejscu Chrześcijan. Ostatnim punktem tego dnia była oddalona o kilka kilometrów Bazylika Św. Pawła za Murami, kolejna Bazylika Większa i Patriarchalna (katedra Patriarchy Aleksandrii), gdzie pod głównym Ołtarzem znajduje się grób Apostoła Narodów oraz jego kajdany, w które był zakuty przed męczeńską śmiercią. Po odwiedzeniu tej monumentalnej świątyni, i kontemplacji jej pięknego wnętrza, wierni udali się na odpoczynek.

Bazylika Św. Pawła za Murami

Bazylika San Lorenzo in Lucina
W czwartek rano, po Mszy św. odprawionej w intencji naszych biskupów, z okazji odbywającej się tego dnia konsekracji biskupiej na Florydzie, pielgrzymka udała się pod Zamek Świętego Anioła, skąd przechodząc Mostem Anioła, udała się w stronę Piazza Navona, jednego z głównych placów starego Rzymu. Po drodze pielgrzymi nawiedzali mijane kościoły, z których każdy zachwycał przepięknym wnętrzem, cennymi dziełami sztuki, oraz licznymi relikwiami Świętych, oraz cudownymi wizerunkami, jak też cennymi pamiątkami minionych wieków i postaci (między innymi kościół p.w. Matki Bożej Królowej Pokoju, gdzie znajduje się cudowny, ukoronowany obraz N.M.P., z którym związany był Prymas Polski August kard. Hlond, o czym informuje tablica wmurowana w tym kościele.). Przy Piazza Navona wierni udali się do kościoła Św. Agnieszki w Agonii, miejsca jej męczeńskiej śmierci, gdzie w kaplicy bocznej znajduje się jej czaszka. Następnie wszyscy udali się do pięknej Bazyliki Św. Andrzeja della Valle, gdzie znajduje się m.in. grób bł. kard. Józefa Marii Tomasi. Kolejnym punktem na trasie pielgrzymki była Bazyliki Św. Augustyna, gdzie znajdują się główne relikwie św. Moniki, matki św. Augustyna. Następnie pielgrzymi odwiedzili kościół św. Antoniego Portugalczyka. Stamtąd wierni udali się do Bazyliki San Lorenzo in Lucina (Św. Wawrzyńca), gdzie znajduje się krata, na której przypiekany był św. Wawrzyniec podczas swej męczeńskiej śmierci, a następnie do kościoła Trójcy Świętej należącego do Zakonu Dominikanów, gdzie odmówiono Różaniec Św. za biskupów dokonujących w tym samym czasie Sakry biskupiej. Ostatnim punktem tego dnia były słynne Hiszpańskie Schody, i znajdujący się na ich szczycie kościół Przenajświętszej Trójcy na Górze.

Arcybazylika na Lateranie
Wnętrze Arcybazyliki Laterańskiej
W piątek rano, pomimo padającego deszczu, pielgrzymka udała się na Lateran, do najstarszej i najważniejszej świątyni chrześcijańskiej w Rzymie i na świecie - Arcybazyliki katedralnej Najświętszego Zbawiciela, Św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie - Matki i Głowy Wszystkich Kościołów Miasta i Świata (Omnium Ecclesiarum Urbi et Orbi Mater et Caput), bazyliki tronowej - katedry Papieża - biskupa Rzymu, Patriarchy Zachodu, siedziby Papieży (z przerwami podczas niewoli Awiniońskiej) od 313 r. do końca XIV wieku, miejsca sprawowania przez Papieża najważniejszej uroczystości w roku - Wielkanocy. Po modlitwie przed relikwiami czaszek Św. Apostołów Piotra i Pawła, które znajdują się w baldachimie nad Ołtarzem Głównym, i zwiedzeniu tej przepięknej i najważniejszej Bazyliki Większej, pielgrzymi udali się do znajdujących się na przeciwko Świętych Schodów (Scala Sancta) - które św. Cesarzowa Helena przywiozła z Jerozolimy, po których nasz Pan Jezus Chrystus wnosił Krzyż na Kalwarię. Przeszedłszy na kolanach po świętach schodach, wierni znaleźli się w kaplicy, w której jest umieszczony Acheiropoietos - obraz Chrystusa "Nie ludzką ręką malowany", nad kaplicą  zaś znajduje się łaciński napis który głosi, że miejsce to jest najświętszym miejscem na świecie... Stamtąd wierni udali się do Baptysterium, które znajduje się po drugiej stronie Bazyliki Laterańskiej, gdzie były chrzczone tysiące pierwszych Chrześcijan, a następnie do Bazyliki Najświętszego Krzyża Jerozolimskiego, gdzie znajdują się największe na świecie relikwie Krzyża Świętego, a także gwóźdź z Krzyża Chrystusowego, Titulus Crucis (tabliczka z napisem INRI), palec Św. Tomasza Apostoła "niewiernego", belka z krzyża św. Dobrego Łotra, gąbka którą podano ocet Chrystusowi, a także kolce z Korony Cierniowej (wszystkie te relikwie przywiozła to Rzymu w IV wieku Św. Helena). Po odmówieniu Różańca Św. i odśpiewaniu pieśni "Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony", pielgrzymi udali się następnie do starożytnej Bazyliki Św. Pudencjany, gdzie znajduje się przepiękna mozaika z V wieku, przedstawiająca Chrystusa w pełni chwały, oraz relikwie Świętej Męczennicy, a następnie do wspaniałej, pochodzącej z VIII wieku Bazyliki Św. Praksedy, gdzie znajduje się kolumna, przy której był ubiczowany Chrystus Pan. Kolejnym odwiedzonym tego dnia kościołem była Bazylika Św. Piotra w Okowach, gdzie znajdują się kajdany, w które był zakuty i cudownie uwolniony Św. Piotr Apostoł. Następnie wierni udali się do przepięknego kościoła p.w. Św. Ignacego Loyoli, wybudowanego dla zakonu Jezuitów, w którym znajdują się relikwie wielu Świętych, m.in. Św. Roberta kard. Bellarmina, Doktora Kościoła. Wspaniałe sklepienie kościoła i cenne wyposażenie oraz relikwie skłaniały do skupienia i kontemplacji... Stamtąd pielgrzymi udali się na wzgórze Kwirynału, najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu, mijając po drodze dawny Letni Pałac Papieski (siedzibę administracji Państwa Kościelnego, wielokrotnie miejsce obrad Konklawe [obecnie siedzibę prezydenta republiki Włoch]) przybyli do ostatniego punktu tego dnia i jednocześnie całej pielgrzymki - kościoła Św. Andrzeja na Kwirynale, miejsca w którym znajdują się relikwie św. Stanisława Kostki. Po modlitwie przy ołtarzu z relikwiami pielgrzymi udali się do celi-mieszkania Świętego Stanisława, w którym spędził on ostatnie miesiące swego życia, i w którym zmarł. Tam też, dziękując Bogu za wszelkie łaski związane z tą pielgrzymką, wierni prosili Św. Stanisława o wstawiennictwo, w tym roku, w którym przypada 450 rocznica urodzin dla Nieba tego Świętego Patrona Polski.

Kaplica Św. Stanisława Kostki

Szczęśliwi wróciliśmy do domu mając nadzieję, że miłosierny Bóg raczy nam pobłogosławić za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny i Świętych Swoich, których relikwie udało się nam nawiedzić, i o ich wstawiennictwo przed Bogiem prosić. Mamy nadzieję, że, jeżeli dobry Bóg tylko pozwoli, dane nam będzie jeszcze po raz kolejny wybrać się do Wiecznego Miasta, bo jest tam jeszcze bardzo wiele innych świętach miejsc, które odwiedzić należy, a których odwiedzić, ze względu na krótki czas naszej pielgrzymki, się nie udało. Za to wszystko cośmy widzieli raz jeszcze dziękujemy dobremu Bogu, i zawierzamy się Jego opiece.

RZYMSCY KATOLICY W POLSCE