STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

niedziela, 29 czerwca 2025

Pięćdziesiąta rocznica święceń kapłańskich JE x. Bp Donalda Sanborna ICR

            Biskup Donald J. Sanborn (ur. 19 lutego 1950 w Nowym Jorku) – amerykański biskup rzymskokatolicki, rektor Seminarium Przenajświętszej Trójcy na Florydzie, Przełożony Generalny powołanego w 2017 r. Instytutu Rzymskokatolickiego (Institutum Catholico Romanum - ICR), były członek Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X i Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa V.

Do kapłaństwa zaczął przygotowywać się w 1967, w diecezjalnym przedseminarium w Brooklynie. W 1971 wstąpił do seminarium Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X w Ecône, gdzie został wyświęcony na prezbitera przez abpa Marcela Lefebvre'a 29 czerwca 1975.

W 1977 ks. Sanborn został mianowany rektorem seminarium świętego Józefa w stanie Michigan, należącego do Bractwa Świętego Piusa X. W 1983 dziewięciu księży, w tym ks. Sanborn, opuściło FSSPX i pod przywództwem Clarence'a Kelly'ego założyło Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa V. W późniejszych latach ks. Sanborn, wraz z kilkoma innymi księżmi, odłączył się od niego. W 1995 założył Seminarium Przenajświętszej Trójcy. 19 czerwca 2002 roku został wyświęcony na biskupa przez bp. Roberta McKenne.

Biskup Donald Sanborn jest związany z Polską przede wszystkim przez apostolat księdza Rafała Trytka. Biskup osobiście był w Polsce kilkakrotnie, m.in. w 2008, 2011 czy 2013 roku. Podczas wizyt najczęściej sprawował Mszę św. w krakowskim Oratorium Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i udzielał wiernym sakramentu bierzmowania. W 2023 roku biskup Sanborn przebywał w Polsce od 14 do 17 lipca, udzielił sakramentu bierzmowania czterdziestu sześciu osobom.