Dziś mija kolejna rocznica śmierci o. Ludwika Michała Guérard des Lauriers OP, który, jako główny autor Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae,
jak nikt inny zasługuje na miano ojca katolickiego oporu wobec
modernistycznej rewolucji Soboru Watykańskiego II. Gdy abp Lefebvre
praktykował różne owoce reformy liturgicznej, które zewnętrznie coraz
bardziej upodabniały Mszę trydencką do Novus Ordo, o. Ludwik
Michał zdecydowanie się sprzeciwiał temu przypodobywaniu się modernistom
i jako jeden z pierwszych publicznie ogłosił całkowitą odmowę
odprawiania nowego rytu. Dziś, gdy młodzi już nic nie mogą pamiętać z
tych pierwszych lat owego oporu, a jego historii w ogóle nie znają, nie
dziw, że postać o. Guérard des Lauriers jest kompletnie przemilczana,
zarówno przez tych, którzy już dawno poszli na różnego rodzaju ugody,
jak i tych, których wewnętrzna logika pcha w objęcia modernistów.
Naprawdę strach pomyśleć, gdyby nie było Krótkiej analizy krytycznej, tego publicznego oskarżenia ze strony Kościoła wobec osoby Pawła VI.
Sprawiedliwość
już tu na ziemi wymaga docenienia wyjątkowych zasług o. Ludwika Michała
dla obrony wiary katolickiej, nawet jeśli dopiero na Sądzie Powszechnym
wszystkim zostaną one przedstawione. A że w Polsce ta postać jest
kompletnie nieznana, pomimo tego, iż są wśród nas od lat tacy, którzy
przyjmują jego teologiczną analizę problemu autorytetu po Soborze
Watykańskim II, zwaną tezą z Cassiciacum, postaram się w przyszłości
temu zaniedbaniu zaradzić i szerzej nieco omówić tę nieprzeciętną osobę,
której zawdzięczamy tak wiele. Wyjątkowo pogubionym indultowcom,
którzy chcąc nie chcąc nie istnieliby gdyby nie wiara i męstwo
prawdziwych wojowników wiary pierwszej godziny takich jak o. Guérard des
Lauriers, też pozwolę sobie w odpowiednim czasie odpowiedzieć (choć
rzeczywiście zasadne jest pytanie o sens polemiki z natarczywym
żebrakiem, który uwierzył jakiejś kobiecie w „papiestwo” Ratzingera i
inne jej „rewelacje”, pomimo tego iż primo voto wydaje się być teologiem, co prawda, z grafomańskim zacięciem).
W najbliższym czasie zaprezentuję tłumaczenie parafrazy kilku wykładów poświęconych dominikańskiemu teologowi, które 25 października 2008 roku wygłosili w Paryżu xx. Franciszek Ricossa i Józef Murro z Instytutu Matki Dobrej Rady (informacja o Instytucie).
A tymczasem polecam zapoznać się z następującymi tekstami:
Krótka notka biograficzna,
w której zwracam też uwagę na tłumaczenie (niedokończone) dłuższego
opracowania życiorysu tego wybitnego tomistycznego teologa.
List P. Wincklera do O. Guerard des Lauriers z 11 lutego 1977 roku,
bardzo interesujące świadectwo historyczne z epoki przemian na
Watykanie, między pontyfikatem Piusa XII a „panowaniem” Pawła VI.
Historyczna homilia o. Guérard des Lauriers z 17 lipca, 1977 roku,
którą wygłosił w paryskim kościele św. Mikołaja du Chardonnet, jako
jedno z pierwszych publicznych świadectw opracowywanej wówczas przez
dominikańskiego teologa tezy z Cassiciacum. Paweł VI, którego o. Ludwik
Michał zawsze nazywał kardynałem Montinim, określany jest tam mianem
„zwłok Papieża”, którego katolicy powinni traktować nie inaczej jak
zwłoki.
Trzy odpowiedzi o. Guérard des Lauriers z 1979 roku na list abpa Lefebvre’a do Jana Pawła II z 1978 roku
, w którym francuski purpurat przedstawia swoje nadzieje na pojednanie z
wrogami wiary. Ów dossier zawiera bardzo ciekawy wstęp x. Jocelyna Le
Gala z Instytutu Matki Dobrej Rady oraz fragment artykułu x. Franciszka
Ricossy o „roztropnościowym stanowisku” Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa
X.
Część III długiego artykułu x. Ricossy z 2003 roku,
który stanowi odpowiedź na zarzuty wobec sedewakantyzmu zawarte w
bractwowym piśmie „La Tradizione cattolica”. Akurat ta część omawia
historię oporu katolickiego wobec modernistycznych reform, oraz rolę
sedewakantystów, w tym o. Guérard des Lauriers, w pierwszych działaniach
katolików w obronie Mszy i wiary. Cały artykuł wart jest przeczytania,
pod ostatnią częścią znajduje się całość w pliku PDF, którą można sobie
ściągnąć i wygodnie przestiudować w Wielkim Poście.
Słowo wstępne x. Franciszka Ricossy do Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae
(Centrum Księgarskie Sodalitium) z 2009 roku, w którym włoski duchowny
przedstawia okoliczności powstania tego historycznego i prawdziwie
kościelnego dokumentu. Pada tam bardzo słuszne twierdzenie, iż ci,
którzy zadowolili się motu proprio Summorum pontificum (indultowcy i lefebryści), porzucili walkę rozpoczętą przez Krótką analizę krytyczną.
Requiem aeternam dona ei Domine. Et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace. Amen.
