Sobór Watykański nieomylnie nauczał:
„Albowiem Ojcowie IV Soboru Konstantynopolitańskiego, idąc śladem swych poprzedników, ogłosili następujące wyznanie wiary: «Pierwszym warunkiem zbawienia jest przestrzeganie zasad prawdziwej wiary. A przecież nie można pominąć postanowienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, który mówi: Ty jesteś Opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół mój (Mt. 16, 18) i słowa te znajdują potwierdzenie w faktach, gdyż wiara katolicka zawsze była zachowana nieskalana na Stolicy Apostolskiej i głoszona święta nauka»…
Tę apostolską naukę przyjęli wszyscy czcigodni Ojcowie, a święci i prawowierni Doktorzy mieli ją w poważaniu i szli za nią. Wiedzieli doskonale, iż Stolica Piotrowa jest zawsze wolna od wszelkiego błędu, zgodnie z Boską obietnicą uczynioną przez naszego Pana i Zbawcę głowie Swoich Apostołów: «Ale Ja prosiłem za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty kiedyś nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich» (Łk. 22, 32)”.
Liturgia i przepisy liturgiczne stanowią drugorzędny przedmiot nieomylności Kościoła; Papież Pius XII jako prawdziwy papież, nie mógł ogłosić liturgii, która stanowiłaby zagrożenie dla wiary.
Co więcej, Sobór Watykański również nieomylnie nauczał:
„Nikomu zaś nie wolno odwoływać się od wyroków Stolicy Apostolskiej, ponad którą nie ma żadnej wyższej władzy, a także nikt nie może osądzać jej wyroku„.
A zatem, ponieważ Papież Pius XII był prawdziwym papieżem, liturgia przez niego ogłoszona nie podlega niczyjej kontroli, ani nikomu nie wolno osądzać decyzji Papieża.
Oprócz „Odnowionego Wielkiego Tygodnia” Papieża Piusa XII, ten sam Biskup Rzymski ustanowił dla Kościoła powszechnego 1 maja święto św. Józefa Rzemieślnika i przedłużył post Wielkiego Postu do północy Wielkiej Soboty.
Z czasopisma „Adsum”, March 2018. (1)
Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław Salawa