STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

niedziela, 19 października 2014

Bp de Castro Mayer o wakacie Stolicy Apostolskiej by Pelagius Asturiensis


abp_lefebvre-bp_de_castro_mayer-1988_episcopal_consecrations

   Warto znać historię oporu wobec modernistycznego kryzysu w Kościele… Kolejnym mało niestety znanym faktem jest przekonanie biskupa Antoniego de Castro Mayera do wakatu Stolicy Apostolskiej. Na dowód faktu, oto świadectwa:
Noel Barbara, „Fortes in Fide”, nr 12, 1993 rok, napisał:
Dowiedziałem się potem, że nie byłem jedyną osobą, która naciskała na Arcybiskupa, aby zerwał z Janem Pawłem II. Bp Antoni de Castro Mayer, biskup Campos w Brazylii, podzielał to stanowisko i otwarcie wyrażał swoją opinię wobec waszego założyciela. Ale Arcybiskup odmówił posłuchania się rozumu. To jednak nie stanęło na przeszkodzie, by brazylijski purpurat ogłaszał i głośno mówił, gdy przechadzał się pośród tłumów w dniu konsekracji, że „Nie mamy papieża! Nie mamy papieża!” Potwierdzono to mi za pośrednictwem dwóch wiarygodnych osób.
Pierwsze potwierdzenie otrzymałem w Steffeshausen, w Belgii. Podczas wykładu, który wygłaszałem o kryzysie w Kościele u x. Pawła Schoonbroodta, jeden ze słuchaczy, zaskoczony, że powiedziałem, że Jan Paweł II nie mógł być prawdziwym papieżem, skoro brakowało mu Autorytetu, powstał i powiedział: „Z pewnością wielebny xiądz wie, że abp Lefebvre powiedział rzecz dokładnie przeciwną”. Xiądz Paweł Schoonbroodt nie dał mi możliwości odpowiedzenia. Wstając oświadczył: „Wielebny xiądz mówi tylko na głos to, co abp Lefebvre myśli, ale czego nie mówi”. Dodał: „W dniu konsekracji, po ceremonii, poszedłem do abpa Lefebvre’a. „Ekscelencjo, powiedziałem do niego, „w moim imieniu i w imieniu niemieckojęzycznych wiernych, którzy przybyli ze mną na te konsekracje, przyszedłem, by wyrazić Ekscelencji nasze zaskoczenie i nasze rozczarowanie. Oczekiwaliśmy szczerej i otwartej deklaracji Ekscelencji zerwania z Janem Pawłem II.

Współbrat Ekscelencji, biskup Antoni de Castro Mayer, nie wahał się powiedzieć każdemu, kto miał ochotę słuchać: „Nie mamy papieża!” „Tak, doprawdy”, odpowiedział Arcybiskup, „niektórzy kapłani z Campos poprosili, abym to uczynił. Ale taka deklaracja odwróciłaby od nas zbyt wielu wiernych”.
Drugie potwierdzenie również przyszło z Belgii. Młody mężczyzna przysłał mi podpisane oświadczenie. Oto ono. „Z okazji wykładu udzielonego w Brukseli przez abpa Lefebvre’a, miałem możliwość spotkania się z księdzem, który mnie znał i który podzielił się ze mną treścią rozmowy, którą przeprowadził z Arcybiskupem. Kapłan ten powiedział do Arcybiskupa: „Znam młodego mężczyznę, który uważa, że Jan Paweł II nie jest prawdziwym papieżem”. Arcybiskup odpowiedział: „Myślę, że ten młody mężczyzna ma rację, ale nie mogę tego powiedzieć, ponieważ wywołałoby to szkody w moich przeoratach i seminariach”.
Jan Lane, moderator Bellarmine Forums dodał (16 maja, 2006): Dwóch innych świadków potwierdziło czyny biskupa de Castro Mayera w dniu konsekracji biskupich. William Morgan, z Wielkiej Brytanii, który był obecny, opublikował później swoje świadectwo w swym biuletynie i x. Schmidberger, osobiście wobec mnie, potwierdził, że usłyszał tamtego dnia z ust biskupa słowa podane wyżej.

Z języka angielskiego tłumaczył Pelagiusz z Asturii. Źródło: Bellarmine Forums.
Za:  http://pelagiusasturiensis.wordpress.com/2014/10/19/bp-de-castro-mayer-o-wakacie/