STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

środa, 6 lipca 2016

Antypapież Franciszek-Bergoglio znowu naucza błędu


a 

Tym razem otwarcie przeciwstawia się Jezusowi Chrystusowi i Pismu Świętemu.

   Franciszek-Bergoglio przestał udawać, że jest „wikariuszem” Chrystusa albo papieżem tak jak jego (...) poprzednicy, teraz otwarcie odrzucił nauczanie Jezusa Chrystusa i Pisma Świętego, nie ma żadnej władzy do tworzenia nauki z naruszaniem katolickich dogmatów o ograniczeniu papiestwa zadekretowanego na I Soborze Watykańskim.

 

Żaden wikariusz nie ma władzy unieważniania swojego zwierzchnika, a na pewno nie Boga!

 

19 czerwca 2016 Franciszek-Bergoglio otwarcie zaprzeczył Jezusowi Chrystusowi i Pismu Świętemu, nie mówiąc o jego poprzednikach, kiedy ogłosił: „Przykazanie ‚Nie zabijaj' jest absolutne i odnosi się do niewinnego i winnego… Nie wolno zapominać, że nienaruszalne i dane przez Boga prawo do życia należy się również zbrodniarzowi”. [Niektóre informacje do tego komentarza pochodzą z Associated Press.]


Ten pogląd bezpośrednio zaprzecza stanowisku papieża Piusa XII:
Nawet, kiedy jest kwestia osoby skazanej na śmierć, państwo nie odbiera jednostce „prawa” do życia. Wtedy jest ono zarezerwowane dla władzy publicznej, by pozbawić skazaną osobę „korzyści” życia w ekspiacji za winę, kiedy on sam, przez jego zbrodnię, już pozbawił się swojego prawa do życia. (Acta Apostolicae Sedis XLIV [1952], s. 787.)


Jeszcze gorzej, Bergoglio przeciwstawił się aprobacie kary śmierci przez Chrystusa w co najmniej trzech wersetach Pisma Świętego, może najlepiej wyrażonej przez św. Dyzmę, „dobrego złodzieja” ukrzyżowanego obok Chrystusa, który tak powiedział „złemu złodziejowi”  Gestasowi:
„Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił”. (Łuk 23:40-41.)

Wierni katolicy, Franciszek-Bergoglio przestał udawać, że jest papieżem tak jak jego (...) poprzednicy. On nie ma żadnej władzy tworzenia doktryny, kiedy chce, z naruszeniem nauki katolickiej o ograniczaniu papiestwa zadekretowanego na I Soborze Watykańskim w Constitutio Dogmatica Prima de Ecclesia Christi (Pastor Aeternus), cap. 4, De Romani Pontificis Infallibili Magisterio, 18 lipca 1870. Ale ten człowiek twierdzi, że jest „wikariuszem” Chrystusa. Żaden wikariusz nie ma władzy unieważniania swojego zwierzchnika, a na pewno nie Boga!

 

Ojcowie Traditio
Źródło: http://traditio.com/comment/com1606.htm
Tłum. Ola Gordon