STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

piątek, 25 marca 2016

Wielki Piątek: Stary ryt a ryt z ‘55/62 - x. Antoni Cekada


Peter Gertner, Crucifixion 
   Wielki Piątek pierwotnie nie miał żadnej ceremonii liturgicznej. Nie odprawiano żadnej Mszy, ponieważ, jak w V wieku wyjaśnił Papież Innocenty I, był to dzień, w którmy „Apostołowie ukryli się z obawy przed Żydami”.
Z czasem jednak Kościół ustanowił ceremonię liturgiczną na ten dzień. W tradycyjnym rycie składa się ona ze Mszy Katechumenów, uroczystych oracyj, adoracji krzyża i Mszy darów uprzednio uświęconych.
Podczas Mszy darów uprzednio uświęconych kapłan z powrotem przynosi Hostię z ciemnicy i sprawuje pewne obrzędy Mszy przy ołtarzu (włącznie z podniesieniem), po czym spożywa Hostię.
Obrzęd Wielkiego Piątku w Odnowionym Porządku Wielkiego Tygodnia z 1955 roku, który Bugnini i spółka stworzyli jest obrzędem Komunii*. Oto niektóre ze zmian:
– Pierwsza część ceremonii z 1955 roku sprawowana jest od sedilii, a nie od ołtarza (można pomyśleć o krześle przewodniczącego w stylu Novus Ordo). Celebrans nie czyta lekcji z Pisma świętego, jeśli [inny] szafarz ją śpiewa.

– Celebrans, ubrany w kapę (zamiast ornatu) i po obu stronach asystowany przez świętych szafarzy, śpiewa uroczyste oracje z księgi ułożonej dokładnie pośrodku ołtarza, co jest anomalią w obrządku rzymskim.
– W ceremonii z 1955 roku uroczyste oracje poddane zostały pierwszej serii zmian dla sprawy ekumenizmu:
(1) Modlitwa za heretyków i schizmatyków została przemianowana na Modlitwę o jedność chrześcijan.
(2) Tam, gdzie stary ryt wskazuje, że nie ma być przyklęknięcia podczas modlitwy za żydów, nowa modlitwa wskazuje, że przyklęknięcie ma być zrobione. Pominięcie przyklęknięcia w starym rycie było uznane za „antysemickie”.
– Ryt z 1955 roku wprowadza nową opcję dla adoracji Krzyża. Kapłan, stojący na stopniu [ołtarza], trzyma w powietrzu krzyż, a ludzie adorują go w ciszy, zamiast podchodzić do balasek, aby go pocałować. Opcja ta znajduje się w obrzędzie Novus Ordo.
– Wszystkie mistyczne ceremonie Mszy darów uprzednio uświęconych zostały zniesione:
(1) Nie ma uroczystej procesji z ciemnicy z Najświętszym Sakramentem, której towarzyszy śpiew hymnu Vexilla Regis.
(2) Szczątkowy obrzęd Ofertorium wraz z jego przygotowaniem kielicha i okadzeniem wyleciał, a podniesienie zostało zniesione.
(3) Ludzie recytują całe Pater noster (Ojcze nasz) razem z kapłanem – praktyka, która jest całkowicie sprzeczna z tradycją liturgiczną rytu rzymskiego wspomnianąprzez św. Augustyna.
(4) Przestrzega się prostego obrzędu komunii z rytuału rzymskiego. Wszyscy mogą przyjąć Komunię.
(5) Po raz kolejny psalm responsoryjny może być śpiewany podczas Komunii.
Przypis tłumacza:

* X. Cekada używa terminu „communion service”, czyli obrzęd, nabożeństwo, ceremonia Komunii, dokładnie tak, jak u Protestantów (niezależnie od ważności sakramentu, chodzi o sam rytuał używany).
Z języka angielskiego tłumaczył Pelagiusz z Asturii. Źródło: Quidlibet. Blog x. Cekady. 
Autor: o