STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

wtorek, 28 lipca 2015

Żywot św. Nazariusza i św. Celsa

    Nazariusz i Celsus – mediolańscy męczennicy i święci chrześcijańscy z I (zm. 54-68) lub III wieku.
Niewiele wiadomo o świętych. O odnalezieniu szczątków męczennika Nazariusza i jego wychowanka Celsa w podmediolańskim ogrodzie (niegdyś cmentarzu) pisał sekretarz św. Ambrożego (zm. 397), Paulin z Mediolanu. W Martyrologium Rzymskim wydarzenie zostało wpisane pod dniem 10 maja, a relikwie przeniesiono do Bazyliki świętych Apostołów przy Via Appia (dzisiejsza Bazylika św. Sebastiana za Murami, wł. Basilica di San Sebastiano Fuori le Mura).

Mogli być męczennikami z czasów prześladowań chrześcijan podczas panowania Dioklecjana (284-305) lub, według późniejszych przekazów, Nerona (54-68).

Kult: Są patronami dzieci, Celsus również koni.
Dzień obchodów: Ich wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 28 lipca na pamiątkę śmierci.
Ikonografia

W ikonografii Nazariusz i Celsus przedstawiani są razem, jako żołnierze.
Relikwie
Część relikwii św. Nazariusza trafiła do klasztoru Altenmünster w Lorsch za sprawą ówczesnego opata św. Chrodeganga, biskupa diecezji Metz.
Sanktuaria
Niektóre kościoły i opactwa:
  • kościół ku czci św. Celsusa z IV wieku, częściowo zniszczony i przebudowany w XI wieku, przylegający do kościoła Santa Maria dei Miracoli
  • kościół w Rawennie ku czci obu świętych ufundowany przez Gallę Placydię (zm. 450)
  • kościół i opactwo pod wezwaniem św. Celsusa w Mediolanie, obok Bazyliki św. Apostołów, ufundowane przez biskupa Landolfa II (980-988) i wybudowane w latach 996-997
  • opactwo benedyktyńskie św. Nazariusza i Celsusa w San Nazzaro Sesia założone w 1040 roku
  • kościół parafialny pw. świętych w San Nazzaro w Szwajcarii datowany na 1258 rok i oddzielony od parafii Vira (Gambarogno) w 1558
Miasta
Niektóre miasta:
  • we Włoszech: San Nazzaro Sesia, San Nazzaro (Kampania), San Nazzaro Val Cavargna (Lombardia), San Nazario (Wenecja Euganejska)
  • we Francji: Saint-Nazaire
  • w Szwajcarii: San Nazzaro (Ticino).
Autor: o