STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers


"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

czwartek, 11 kwietnia 2013

Guerard des Lauriers: Boża Iskra - część V

Po święceniach jego przełożeni decydują, aby kontynuował studia. W lecie 1932 roku Uniwersytet w Lille prosi Zakon Dominikański o profesora. Ojciec Prowincjał proponuje tę funkcję ojcu des Lauriers. Od 1933 roku jest on profesorem filozofii w Saulchoir, gdzie naucza epistemologii oraz filozofii nauki.

W tych latach współpracuje z "Przeglądem Nauk Filozoficznych i Teologicznych" oraz z "Biuletynem Tomistycznym". 26 października 1934 roku uzyskuje tytuł maître de conférences na Uniwersytecue w Lille. Ci którzy go spotkali, wspominali że każde zajęcia rozpoczynał na kolanach, odmawiając modlitwę Veni Sancte Spiritus. W 1939 roku ze względu na problemy zdrowotne i zmęczenie opuszcza Lille, ku rozczarowaniu rektora, który z chęcią by go zatrzymał.

Kiedy antyklerykalne prawo popada w zapomnienie, zgromadzenia zakonne mogą powrócić do Francji. Dominikanie otrzymują w Etiolles, niedaleko Paryża, dom, który nazywają "Saulchoir".

9 września 1938 roku ojciec des Lauriers zostaje w związku z mobilizacją generalną powołany do służby. Skierowano go do sekcji technicznej artylerii. 10 września 1939 roku zostaje zdemobilizowany.

To właśnie w tym czasie myśli o powołaniu do kartuzów. Ojciec des Lauriers żył zawsze w wielkiej ciszy wewnętrznej, starając się codziennie szukać i wypełniać wolę Bożą.

Pomimo wielu obowiązków związanych z życiem zakonnym, kontynuuje on studia matematyczne. W 1930 roku staje się on członkiem Towarzystwa Matematycznego. 3 kwietnia 1941 roku broni na Sorbonie pod patronatem profesora Elie Cartan rozprawę "Les systčmes différentiels de second ordre qui admettent un groupe de Lie" i uzyskuje tytuł doktora nauk matematycznych.
Po wojnie ojciec des Lauriers tworzy wiele dzieł: Le Mystčre du Nombre de Dieu (1940), Le statut inductif de la théologie (1942), La Théologie historique et le développement de la théologie (1946) czy Dimensions de la Foi (1950) - w której to rozprawie zajął się epistemologiczną analizą zagadnienia poznania Boga, La théologie de S. Thomas et la grâce actuelle (1945), L'Immaculée Conception, clef des privilčges de Marie (1955), Le Phénomčne humain du P. Teilhard de Chardin (1954).

Za:  http://semperfidelisetparatus.blogspot.com
Autor: o