STRONA INTERNETOWA POWSTAŁA W CELU PROPAGOWANIA MATERIAŁÓW DOTYCZĄCYCH INTEGRALNEJ WIARY KATOLICKIEJ POD DUCHOWĄ OPIEKĄ św. Ignacego, św. Dominika oraz św. Franciszka

Cytaty na nasze czasy:

"Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony"

Św. Ignacy Loyola


"Papa materialiter tantum, sed non formaliter" (Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie)

J.E. ks. bp Guerard des Lauriers



"Papież posiada asystencję Ducha Świętego przy ogłaszaniu dogmatów i zasad moralnych oraz ustalaniu norm liturgicznych oraz zasad karności duszpasterskiej. Dlatego, że jest nie do pomyślenia, aby Chrystus mógł głosić te błędy lub ustalać takie grzeszne normy dyscyplinarne, to tak samo jest także nie do pomyślenia, by asystencja, jaką przez Ducha Świętego otacza On Kościół mogła zezwolić na dokonywanie podobnych rzeczy. A zatem fakt, iż papieże Vaticanum II dopuścili się takich postępków jest pewnym znakiem, że nie posiadają oni autorytetu władzy Chrystusa. Nauki Vaticanum II, jak też mające w nim źródło reformy, są sprzeczne z Wiarą i zgubne dla naszego zbawienia wiecznego. A ponieważ Kościół jest zarówno wolny od błędu jak i nieomylny, to nie może dawać wiernym doktryn, praw, liturgii i dyscypliny sprzecznych z Wiarą i zgubnych dla naszego wiecznego zbawienia. A zatem musimy dojść do wniosku, że zarówno ten sobór jak i jego reformy nie pochodzą od Kościoła, tj. od Ducha Świętego, ale są wynikiem złowrogiej infiltracji, jaka dotknęła Kościół. Z powyższego wynika, że ci, którzy zwołali ten nieszczęsny sobór i promulgowali te złe reformy nie wprowadzili ich na mocy władzy Kościoła, za którą stoi autorytet władzy Chrystusa. Z tego słusznie wnioskujemy, że ich roszczenia do posiadania tej władzy są bezpodstawne, bez względu na wszelkie stwarzane pozory, a nawet pomimo pozornie ważnego wyboru na urząd papieski."

J.E. ks. bp Donald J. Sanborn

wtorek, 15 lipca 2014

JE x. biskup Oliwer Oravec — wspomnienie

Laudetur Iesus Christus,

    Z niekłamanym smutkiem zareagowałem na wiadomość o śmierci x. biskupa Oliwera Oraveca, która nastąpiła w czwartek 10 lipca. Opatrzność Boża w dziwny sposób splotła nasze losy. Poznałem x. biskupa na przełomie 2005 i 2006 r., będąc jeszcze młodym kapłanem. Zawdzięczam Mu umocnienie w decyzji opuszczenia Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, co dla mnie jest aż do tej pory źródłem wielu łask. Niestety nie było nam dane współpracować długo na niwie Pańskiej ze względu na spore różnice w pojmowaniu teologii, ale i w sprawach duszpasterskich. Niemniej zachowuję JE x. biskupa Oraveca we wdzięcznej pamięci jako Osobę, która mi pomogła w trudnych okolicznościach mojego powołania.

W najbliższy czwartek — 17 lipca o godz. 7.20 — w krakowskim Oratorium Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski odprawię Mszę Requiem w intencji spokoju duszy JE x. biskupa Oraveca, a już teraz zachęcam wszystkich wiernych do wytrwałej modlitwy za Niego!

x. Rafał Trytek