X. Rafał Trytek ICR: Modlitwa za Ojczyznę

 

       Tydzień temu Trybunał Konstytucyjny ogłosił niezgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przesłanki eugenicznej do dokonywania aborcji. Jak wiemy siły piekieł rozpętały nagonkę na wszystkich, którzy opowiadają się za ochroną życia chorych nienarodzonych dzieci. Mamy do czynienia z bezprecedensową próbą zdestabilizowania państwa i ładu społecznego. Obowiązkiem każdego katolika jest obrona Ojczyzny; przynajmniej przez modlitwę, a niekiedy nawet czynnie.

Niech Chrystus Król panuje w Polsce przez Niepokalaną Królową Polski!

Z kapłańskim błogosławieństwem,

ks. Rafał Trytek ICR

Za: http://sedevacante.pl/teksty.php?li=125

Tomasz Jazłowski: Język liturgiczny Kościoła

  

     Język łaciński – starożytny język Kościoła Katolickiego, tak w dzisiejszych czasach zapomniany i niedoceniany, mimo iż jest językiem martwym, jest jednym z trzech języków (oprócz języka greckiego i hebrajskiego) nazywanych przez Kościół językami „świętymi”. A właśnie może dlatego, że jest językiem martwym, tkwi w nim jego wielkość. Używanie tego języka w liturgii świętej, niebędącego językiem „codzienności”, ma uzmysłowić zwykłemu człowiekowi, iż bierze on udział w czymś niecodziennym, w ceremonii, która nie może być odprawiona w języku, jakim posługujemy się na co dzień, przeznaczonym dla rzeczy codziennego użytku. Możemy uzasadnić to słowami: Dlatego używa się języka zarezerwowanego dla sfery sakralnej, po to, by tajemnicy Bożej niby tajemnicy serca strzec jak świętości przed bezceremonialnym wścibstwem niepowołanych. Argumentem przemawiającym za przytoczonym stwierdzeniem jest to, aby poprzez tłumaczenia z języka łacińskiego na języki narodowe uniknąć błędów i przeinaczeń, co niestety obecnymi czasy ma miejsce, szczególnie w przekładach Pisma Świętego i mszału w państwach Europy Zachodniej. Zarzut, jaki jest stawiany, jest tego rodzaju, że język łaciński jest językiem niezrozumiałym dla współczesnego człowieka. Można zgodzić się z tą opinią, ale zarazem należy dodać, iż uczestnicząc we Mszy św., nie musimy wszystkich modlitw rozumieć ani słyszeć.

KRAKÓW - PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH: 26.10. AD 2020 - 1.11 AD 2020

  

26.X. św. Ewarysta

Poniedziałek - Msza św. o godz. 7.20


27.X. wigilia Apostołów

Wtorek - Msza św. o godz. 7.20


28.X. św. Szymona i Judy Tadeusza

Środa - Msza św.o godz.7.20

Tomasz Jazłowski: Ekskluzywistyczna rola Kościoła

  

                       Odwieczna nauka Kościoła mówi, iż nie wolno oddzielać Kościoła Chrystusowego od Kościoła Katolickiego, tak jak chce tego obecna praktyka ekumeniczna. Poza Kościołem nie ma zbawienia w rozumieniu, iż to Kościół Katolicki jest Kościołem Chrystusowym i poza nim zbawienie jest praktycznie niemożliwe. Sobór Watykański II w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium umiejscawia Lud Boży w koncentrycznych kręgach. W centrum jest Kościół katolicki, potem są prawosławni, anglikanie, później wyznania protestanckie, a następnie religie monoteistyczne. Według Pawła VI wszystkie te wyznania są w „komunii” mniej lub więcej doskonałej z Kościołem katolickim. Jan Paweł II w encyklice Ut unum sint pisze: Od czasu Soboru Watykańskiego II Kościół katolicki wszedł nieodwołalnie na drogę ekumenicznych poszukiwań.

Katolik odpowiada na to heretyczne stanowisko teologiczne dotyczące jedności chrześcijan, odwołując się do treści encyklik i dokumentów wydanych i zatwierdzonych przez Kościół Katolicki przed Soborem Watykańskim II twierdząc, iż nauczanie dotyczące ekumenizmu nie ma ciągłości z nauczaniem Kościoła Katolickiego i Papieży sprzed Soboru Watykańskiego II.

Modlitwa św. Gertrudy za zmarłych

 

             Boże miłosierny, z tronu Twojej chwały wejrzyj na biedne dusze w czyśćcu cierpiące. Wejrzyj na ich karanie i męki, jakie ponoszą, na łzy, które przed Tobą wylewają. Usłysz ich błagania i jęki, którymi wołają do Ciebie o miłosierdzie. Zmiłuj się nad nimi i odpuść im grzechy.

Wspomnij, najłaskawszy Ojcze, na Mękę, którą Twój Syn podjął dla nich. Wspomnij na Krew Przenajświętszą, którą za nich wylał. Wspomnij na gorzką śmierć Jego, którą dla nich podjął i zmiłuj się nad nimi. Za wszystkie ich przewinienia, których się kiedykolwiek dopuściły, ofiaruję Ci przenajświętsze życie i wszystkie czyny Twego najmilszego Syna. Za zaniedbania popełnione w Twojej świętej służbie ofiaruję Ci Jego gorące pragnienia. Za opuszczenie dobrych i zbawiennych spraw ofiaruję Ci nieskończone zasługi Twego Syna. Za wszystkie krzywdy, jakich od nich doznałeś, ofiaruję Ci wszystko, co Ci kiedykolwiek miłego świadczyły.

x. Rafał Trytek: Głos kapłański — Sztuka umierania

 

         Gdy Wielebny x. Antoni J. Cekada zbliżał się do momentu śmierci (11 września), nie mógł już odprawiać brewiarza, więc pozostał mu różaniec święty – Jego ulubiona modlitwa. Jak wiemy, każdy, kto pobożnie odmawia różaniec święty, uzyskuje nadzwyczajne łaski, a łaska wierności aż do końca nazywana jest łaską łask.

Ta krótka uwaga początkowa niech będzie dla nas zachętą, by w rozpoczynającym się właśnie miesiącu zawierzyć Matce Bożej Niepokalanej i by za pomocą objawionej przez Nią modlitwy uzyskać, czego nam tylko do zbawienia potrzeba.

KRAKÓW - PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH: 19.10. AD 2020 - 25.10 AD 2020

 

19.X. św. Piotra z Alkantary

Poniedziałek - Msza św. o godz. 7.20


20.X. św. Jana Kantego

Wtorek - Msza św. o godz. 7.20


21.X.św. Hilariona

Środa - Msza św.o godz.7.20

Cześć świętej Jadwigi

Żywot świętej Jadwigi, księżny szląskiéj i polskiéj, patronki Królestwa Polskiego

            Jeszcze przed kanonizacyą naszéj Patronki przeznaczyła jéj synowa Anna w kościele Klarysek, który we Wrocławiu wystawiła, jednę kaplicę na cześć świętobliwéj swéj teściowéj. Aliści od czasu podniesienia zwłok świętéj Jadwigi z grobu i ustawienia ich na ołtarzu ku czci powszechnéj, ubiegały się wszystkie stany i stowarzyszenia narodu polskiego jakoby na wyścigi w uwielbianiu świętéj Patronki swojéj. Bractwa i cechy stawiały ołtarze po kościołach większych miast na cześć świętéj Jadwigi, a hojne ofiary płynęły zewsząd bardzo obficie na uświetnienie nabożeństwa przed temiż ołtarzami. Z czasem zawiązało się oddzielne Bractwo świętéj Jadwigi, do którego wpisywały się najznakomitsze osoby z całego Szląska i Polski, a Stolica Apostolska nadała temu Bractwu różne przywileje i odpusty. Już w Bulli kanonizacyjnéj nadał Papież Klemens IV. odpust jednego roku i czterdziestu dni tym wiernym, którzy 15. Października na jéj uroczystość do Trzebnickiego kościoła przybywać będą i tam szczerze się wyspowiadają; a którzy w czasie oktawy téj uroczystości grób jéj nawiedzą, otrzymają sto dni odpustu1. Korzystali także Arcybiskupi i Biskupi Polscy z nadanych im przez Stolicę Apostolską przywilejów, i udzielali odpustu pielgrzymującym wiernym do Trzebnicy. I tak Arcybiskup Gnieźnieński Janusz udzielił pod dniem 16. Października 1269 roku przychodzącym do kościoła Trzebnickiego w dzień przeniesienia zwłok i urodzenia2 świętéj Jadwigi, czterdzieści dni odpustu. Takiż odpust nadał Biskup Płocki Piotr tego samego dnia i roku. Toż samo uczynił Biskup Włocławski Włodzimierz dnia 8. Maja następnego roku, że pominiemy tu Papieży, Arcybiskupów i Biskupów późniejszych wieków.

Gdy ojciec Tadeusz śpi… można powiedzieć piekną prawdę…

 

                Zdarzyło się coś niebywałego. Nawet cuda zdarzają się na antenie Telewizji Trwam. Oto 13 października 2020 roku w audycji dla młodzieży “Kalejdoskop wiary” zaprezentowano bardzo ortodoksyjny program dotyczący przyjmowania Komunii świętej.

Film pokazujący jedynie godne udzielanie Komunii świętej i jedynie godne przyjmowanie Komunii świętej – na język i w pozycji klęczącej, film bogato ilustrowany przykładami rozdawania Komunii świętej podczas Mszy świętej odprawianej w tzw. rycie trydenckim, komentował dr Wojciech Golonka, historyk i filozof.

Nowy październikowy numer pisma "Pod Sztandarem Niepokalanej" nr 10 (126)

 

Pismo rzymskokatolickie powstałe przy współpracy ze stroną: www.ultramontes.pl

 

 Pismo w formacie pdf dostępne na stronie:

http://ultramontes.pl/p_s_n_nr_126.pdf

 

Omnia ad honorem Omnipotentis Dei, Virginis Mariae et Ecclesiae Romanae!

KRAKÓW - PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH: 12.10. AD 2020 - 18.10 AD 2020

 

13.X. św. Edwarda

Wtorek - Msza św. o godz. 18.30


14.X.św. Kaliksta

Środa - Msza św.o godz.7.20


15.X. św. Teresy Wielkiej

Czwartek - Msza św. o godz.7.20

JE x. Bp Donald Sanborn: Jeśli nie ma intencji, władzy objąć nie może

 

       (...) Powodem, dla którego tak zawzięcie to czynią jest to, że Bergoglio został wybrany na papieża. Błędnie uważają, że ze względu na wybór, automatycznie otrzymał on władzę nauczania, rządzenia i uświęcania Kościoła. Chociaż jest prawdą, że w prawie wszystkich elekcjach papieży w historii Kościoła zwycięzca wyborów natychmiast otrzymywał tę władzę, to jednocześnie pozostaje prawdą, że wszyscy zwycięzcy tychże wyborów wyznawali katolicką Wiarę.

Gdy elekt katolickiej Wiary nie wyznaje albo, co jest jeszcze o wiele gorsze, kiedy istnieją dowody występowania intencji narzucenia katolikom i katolickim instytucjom herezji modernizmu, sytuacja zmienia się zasadniczo. Konieczne jest, aby ten, kto obejmuje władzę miał na celu obiektywne dobro instytucji, którą rządzi. Jeśli nie ma tej intencji, władzy objąć nie może. Z tego powodu, od prezydentów, senatorów, żołnierzy, policjantów i innych władz cywilnych oraz urzędników odbiera się przysięgę, aby sprawdzić czy rzeczywiście mają na celu obiektywne dobro instytucji, nad którą sprawują władzę, albo w której służą na jakimś stanowisku.

Tomasz Jazłowski: Kościół misyjny czy ekumeniczny?

 

              „Wierzę w Jeden, Święty, Powszechny (Katolicki) i Apostolski Kościół” - słowa CREDO - wyznanie naszej Świętej Wiary powtarzane tak często przez nas samych powinno stać się przesłaniem całego naszego życia.

Wyrazem przywiązania do Jedynego Prawdziwego, ponieważ objawionego przez samego Boga a nie utworzonego przez człowieka (patrz np. Luter - protestantyzm) Kościoła Świętego. Niestety ostatnimi czasy katolicyzm reprezentowany przez nasz od wieków katolicki Naród jakże podupadł.

Ludzie niby chodzą do Kościoła, przyjmują kapłana podczas kolędy, posyłają dzieci na religię lecz tak naprawdę nie rozumieją sensu Wiary. Któż z ludzi mieniących się katolikami pragnie propagować Społeczne Panowanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa, zachowaniem i uczynkami wielbić Go, zasady Wiary Katolickiej stosować i rozpowszechniać w miejscu pracy, szkole. Przecież Chrystus Pan jest Królem całego świata, pragnie być i panować nie tylko w Kościele podczas Mszy św. czy nabożeństw, ale także we wszystkich innych dziedzinach życia.

Nowy podwójny numer „Rycerza Niepokalanej” nr 6-7/AD 2020 (wrzesień - pażdziernik)

        Pragniemy poinformować szanownych Czytelników o ukazaniu się nowego numeru pisma Militia Immaculatae – „Rycerz Niepokalanej” na miesiąc wrzesień i październik. Cena wydruku pisma to 10 zł plus koszty przesyłki. Numer pisma lekko spóźniony z przyczyn od Redakcji niezależnych.

Wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt na adres: glostradycji@gmail.com 

 Pismo dostępne również od 11 października w kaplicy ks. Rafała Trytka ICR w Krakowie

Z Panem Bogiem! Redakcja

KRAKÓW - PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH: 5.10. AD 2020 - 11.10 AD 2020

 

5.X. oktawa św.Wacława

Poniedziałek - Msza św. o godz. 7.20


6.X. św.Brunona

Wtorek - Msza św. o godz. 7.20


7.X. św. Różańca Świętego

Środa - Msza św.o godz.7.20

Żywot świętego Franciszka z Asyżu

 

(żył około roku Pańskiego 1226) 

           Pan Jezus w Ewangelii św. Marka, w rozdziale 8, wierszu 2-3 mówi, jak następuje: Żal Mi ludu, bo oto już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę głodnych do domów ich, ustaną w drodze. Słowa te zastosować można do św. Franciszka z Asyżu, żyjącego na początku wieku XIII. Smutne to były czasy: stany wyższe szerzyły zgorszenie zbytkiem i rozpustą, biskupi żyli jak książęta świeccy, a niższe duchowieństwo pod względem moralności bardzo było podupadło; lud pogrążony był w nieświadomości i obojętności religijnej, a szatan triumfował, widząc, jak bujnie wzrasta zasiane przez niego ziarno przesądów, kacerstwa i niezgody. - Takie było położenie Włoch, gdy kupcowi Bernardoniemu w Asyżu urodził się w roku 1182 synek Jan, którego od matki, która była Francuzką, przezwał "Francuzikiem", Franciszkiem. Chłopczyna ten miał zostać narzędziem miłosierdzia Bożego. Zdolny i hojnie od Boga uposażony miał z woli rodziców zostać kupcem. Młodość spędził burzliwie, ale gdy liczył 23 lata zapadł w ciężką niemoc, w której poznał marność rzeczy ludzkich. Gdy powrócił do zdrowia, porzucił wszelkie zabawy i postanowił wstąpić do armii papieskiej. Skłonił go do tego sen, w którym ujrzał wielką zbrojownię, i słyszał wezwanie, aby ten zapas broni podzielił między siebie i swych towarzyszy. Spodobało mu się rzemiosło wojenne, ale w mieście Spoleto miał drugie widzenie, które mu kazało nasamprzód zwieść bój z sobą samym. Powrócił przeto do Asyżu, a przyjaciele uczcili go solenną ucztą. Zabawa i żarty nie zdołały jednak rozjaśnić jego zasępionego oblicza ani rozpędzić chmur zalegających jego czoło. Wołano na niego: "Precz z troskami, uwieńcz czoło różami. Gdy kwiat młodości przekwitnie i złoty wiek minie, wtedy dość będzie czasu myśleć o śmierci i drugim świecie!". Inni mówili żartem: "Pewnie cię jaka śliczna twarzyczka oczarowała!". Franciszek odpowiedział: "Tak jest, mam narzeczoną piękniejszą od wszystkich, jakie kiedykolwiek widzieliście", miał zaś na myśli ubóstwo Jezusowe, za którym w głębi duszy tęsknił i do którego wzdychał.

RYCERSTWO NIEPOKALANEJ: LIST NA PAŹDZIERNIK

Październik poświęcony czci Najświętszej Maryi Pannie Różańcowej i duszom w czyśćcu cierpiącym.

Wielkoduszność chrześcijańska

          Dwie szczególnie cnoty potrzebne są każdemu człowiekowi, który chce naprawdę służyć Panu Bogu i dobić się Nieba: zaparcie się siebie i miłość Pana Boga. O pierwszej mówi sam Pan Jezus: Jeśli kto chce za Mną iść, niech sam siebie zaprze. A o miłości naucza św. Jan Ewangelista: Kto nie miłuje, trwa w śmierci; a dobitniej jeszcze św. Paweł: Jeśli kto nie miłuje Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie przekleństwem. Z tych dwóch cnót, miłości Boga i zaparcia się siebie, wyrasta jedna z najpiękniejszych, ale niestety też bardzo rzadkich cnót: wielkoduszność, czyli wspaniałomyślność chrześcijańska. Mówię, że to rzadka cnota, ale nie między Świętymi, którzy pozostawili nam liczne jej przykłady. Niektóre z nich tu przytoczę; dopomogą one za łaską Bożą do zrozumienia istoty tej cnoty i do szczerego starania się o nią.