Święty Aelred z Rievaulx, opat

Święty Aelred z Rievaulx urodził się ok. 1110 r. w Hex­ham w północnej Anglii. Od 1124 r. służył na dworze króla Szkocji, Dawida I Świętego. Wysłany przez króla w 1134 r. z misją do arcybiskupa Yorku odwiedził w drodze powrotnej świeżo założone opactwo cystersów w Rievaulx w Yorkshire, dokąd mnisi przybyli z Clairvaux.

Poruszony do głębi, zamiast wrócić na dwór królewski, przywdział habit cysterski i rozpoczął nowicjat w Rievaulx. W następnych latach pełnił szereg funkcji: był mistrzem nowicjatu (1142), opatem w Revesby (1143-1147), a następnie został wybrany opatem w swoim macierzystym klasztorze w Rievaulx (1147-1167).  Aktywnie brał udział w życiu politycznym, prowadząc ko­respondencję z królami, papieżami i szeregiem „wielkich” ówczesnego świata. Pod jego rządami Rievaulx stało się ważnym i niezwykle dynamicznym ośrodkiem życia cysterskiego.

Aelred napisał liczne dzieła teologiczne, historyczne i poetyckie; zachowało się także ok. 200 mów, które wygłaszał jako opat do swoich mnichów. Do najsłynniejszych jego dzieł zalicza się Zwierciadło miłości oraz O przyjaźni duchowej. Nazywano go drugim Bernardem. Zmarł 12 I AD 1167.

Panie Jezu, jak słodko miłować Ciebie, jak wielkim darzysz wtedy pokojem i pewnością. Ten, kto Ciebie miłuje, nie będzie zawiedziony, bo nie ma nic lepszego i owocniejszego nad tę miłość, a jakże wiele ona znaczy. I można Cię kochać bez miary, bo miłość ku Tobie nie zna granic. Nie trzeba się wtedy lękać rozłąki śmierci zrywającej więzy przyjaźni, bo życie nie podlega śmierci (Aelred z Rievaulx).