Św. Mariusz urodził się w Persji, w bardzo zamożnej rodzinie. Był
konwertytą, który cały swój majątek rozdał ubogim. Wraz z żoną Martą
oraz synami Audyfaksem i Abachumem (Abakukiem) przybyli do Rzymu, do
grobów Apostołów. Pomagali chrześcijanom i grzebali zamordowanych, co
ściągnęło na nich uwagę władz. Zostali pojmani przez sędziego
Muscjanusza i poddani torturom, aby wyrzekli się wiary. Mariusza i jego
synów ścięto na Via Cornelia, a Martę utopiono w studni w Saint Ninfa,
niedaleko Rzymu w 270 roku. Rzymianka Felicyta odnalazła ich ciała i
pochowała 20 stycznia w swoim majątku w Buxus. Powstał tam kościół,
który w średniowieczu stał się miejscem pielgrzymek.
Relikwie odkryto w roku 1590, przechowywano je w Rzymie, w kościele pw.
św. Adriana, św. Karola i św. Jana Kalybity. Eginhart, zięć i
biograf Karola Wielkiego otrzymał część relikwii, które zawiózł do
opactwa w Seligenstadt, którego był założycielem. Część relikwii
przechowywano w Soissons, ale zostały one zbeszczeszczone i zniszczone
przez kalwinów.