"Czuję się, jakby Rzym słyszał wszystko, co mówię" - Józef kardynał Bernardin, uważany za najważniejszego amerykańskiego
hierarchę po V2.
Lata 60. XX w. Józef Ratzinger pracuje w postępowym czasopiśmie
"Concilium". Przyjaźni się z tymi, którzy tam piszą. Są to: Karl
Rahner, Edward Schillebeeckx, Hans Küng, Johann Baptist Metz.
Podczas SW2 Ratzinger jest doradcą (peritus) Józefa kardynała
Fringsa - przywódcy sił postępowych. Pomaga Rahnerowi w opracowaniu
nowego tekstu o naturze Kościoła. Yves Congar uznał ten tekst "za
zbyt postępowy".
Dla przypomnienia: Yves Congar, podejrzany o herezję, otrzymał
zakaz nauczania, jego pozycje były na indeksie. Zwolennik herezji
kolegializmu. Znaczny wkład w 10 z 16 dokumentów SW2. Przywrócony do
łask przez Roncalliego. W 1962 wysłany przez kardynała Bea do
Strasburga na sekretne spotkanie w podziemiach synagogi. Po jego
powrocie do Rzymu - ogłoszono Nostra Aetate.
Rok 1968. Najlepiej sprzedająca się książka Ratzingera zostaje
wydana. W Warszawie została zakazana przez Stefana kardynała
Wyszyńskiego. Tego samego roku, wraz z 1 360 teologami podpisuje
petycję, by procesy teologów oskarżonych o niezgodność z Rzymem były
jawne.
W latach 70. XX w. Ratzinger udziela regularnych letnich wykładów dla grupy osób żyjących wg tzw. objawień z Garabandal.
Za: http://semperfidelisetparatus.blogspot.com/2012/12/no-popatrz-kilka-faktow-z-zycia-jozefa.html