Juliana urodziła się około 1270 r. we Florencji. Wcześnie straciła ojca.
W czternastym roku życia Filip Benicjusz wręczył jej habit tercjarek
serwitów. Po śmierci matki zgromadziła podobne tercjarki. Zajmowały się
chorymi i wychowaniem dziewcząt. Od ubioru, jaki nosiły, nazywano je mantelate. W 1304 r. zostały zatwierdzone przez papieża jako odrębny żeński zakon. W dwa lata później Julianę wybrano na przełożoną.
Odznaczała się nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Siedmiu Boleści Matki Bożej. Gdy w ostatniej chorobie nie mogła przyjmować pokarmów, Pan Bóg cudownie zaspokoił jej pragnienie wiatyku. Zmarła 19 czerwca 1341 r. Kanonizował ją papież Klemens XII w 1737 r.