Ojciec Wenanty Katarzyniec był starszym kolegą o. Maksymiliana Kolbego i wielkim zwolennikiem Rycerstwa i "Rycerza Niepokalanej". Gdy o.Wenanty Katarzyniec zmarł, o. Maksymilian zachęcał, by modlić się za wstawiennictwem zmarłego współbrata. Założyciel Niepokalanowa wierzył, że to właśnie ten skromny franciszkanin przyczynił się do powstania „Rycerza Niepokalanej” i do pokonania trudności, związanych z wydaniem pierwszego numeru pisma. „Znalazłszy się w takim położeniu postanowiłem zwrócić się o pomoc do swego zmarłego przyjaciela. Najpierw sam to uczyniłem, a następnie o podobną modlitwę poprosiłem kleryków krakowskich: Módlcie się do Matki Bożej za przyczyną ojca Wenantego. Jeżeli Rycerz wyjdzie w styczniu, będzie to sprawa ojca Wenantego. I sam nie wiem, jak to się stało, ale pierwszy numer ukazał się rzeczywiście w styczniu”. Ojciec Maksymilian ogłosił o. Wenantego patronem "Rycerza Niepokalanej".