I my możemy, biorąc za początek ten wzór, ten Archetyp, niejako
Paradygmat, spójności w stworzeniu między słowem a czynem, ganić lub
chwalić trzy różne zachowania odnoszące się do dopasowania myśli i
działania. Najpierw są ci, którzy tylko z oddali naśladują skłonność,
którą Boska Natura posiada do zradzania, ponieważ jest ona Płodnością.
Tacy nie zwracają się ani ku słowu, ani ku dziełu, to znaczy, nie
osądzają, ponieważ nie mają do tego serca, są nieco poruszeni obecnym
stanem Kościoła, cierpią w swym
zachowaniu religijnym, a nawet doświadczają pewien niepokój. Ale nie
śmią stawić czoła straszliwemu sądowi, który należy wydać o tej
sytuacji; a tym mniej śmią „działać”, aby potwierdzić swą wiarę.
Drudzy to ci, którzy naśladują SŁOWO BOGA, ale tylko do pewnego
stopnia. Naśladują Je właśnie o tyle, o ile jest Słowem, ale nie
naśladują Go jako Zasady Pochodzenia Miłości DUCHA ŚWIĘTEGO. To ci
właśnie, których Pan Jezus gani, ci, którzy tylko mówią, którzy nie dają
jednocześnie świadectwa Prawdzie; to nie ci, którzy nie mają odwagi
dawać świadectwa swej Wierze, którzy wejdą do Królestwa, bowiem nie
wierzą oni naprawdę; „mówią” oni, ale nie tak, jak wypada mówić; bowiem
nie można okaleczyć SŁOWA BOGA. W ten sam sposób jest Ono zrodzone w
Światłości i jest u Początku Pochodzenia Miłości. W ten sam sposób
musimy potwierdzać naszą wiarę słowem, a także dawać jej świadectwo
czynem. Ci więc, którzy tylko mówią, ci oto, którzy zadowalają się
wydaniem sądu mniej lub bardziej surowego o tej sytuacji i
powiedziałbym, sądu jęczącego, ci to, nie prawda, że są synami mocą
SŁOWA, nie jest prawdą, że są synami w SYNU; z oddali naśladują prawdę i
można by nawet powiedzieć, że ją parodiują.
O Autorze: Bardzo ciekawą, aczkolwiek słabo znaną i docenianą w ruchu Tradycji
katolickiej jest osoba bp Guerarda des Lauriersa. Urodzony w 1898 roku
niedaleko Paryża, w 1925 roku wstąpił do zakonu dominikanów, a w 1931
roku przyjął święcenia kapłańskie. Biskup Michel Louis Guérard
des Lauriers OP (dominikanin) przed Soborem Watykańskim II był przez
pewien czas spowiednikiem Piusa XII, a także współtwórcą tekstu dogmatu o
Wniebowzięciu NMP, któremu już wtedy sprzeciwiali się moderniści.
Prawdę tę Pius XII ogłosił w 1950 roku jako dogmat wiary: "Ogłaszamy,
orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga, że Niepokalana
Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z
duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej". Następnie
był naczelnym teologiem przygotowującym tekst dogmatu o
Współpośrednictwie NMP, który jednak "nie przeszedł" ze względu na
dialog z protestantami (były to już czasy po śmierci Piusie XII). W
1969 roku po ogłoszeniu przez Pawła VI "Novus Ordo Missae" (Nowego
Obrządku Mszy), ruch tradycjonalistyczny zaczął się gwałtownie rozwijać.
Wielu katolików chciało zachowywać prawdziwą wiarę i prawdziwe
sakramenty, widząc, że to co się dzieje nie ma nic wspólnego z Kościołem. Bardzo ważnym i cennym dokumentem była "Krótka analiza krytyczna Novus Ordo Missae".
Dokument został podpisany przez dwóch kardynałów - Ottavianiego i
Bacciego, jednak głównym autorem tekstu był o.Guerard. Głównym
pomysłodawcą tekstu był abp Lefebvre, który jednak nie podpisał go. Na prośbę Pawła VI ze względu na
sprzeciw wobec tej strasznej rewolucji w Kościele musiał zrezygnować z posady
profesora "Pontificia Università Lateranense" w Rzymie. Do 1977
roku był rektorem seminarium Bractwa św.Piusa X w Szwajcarii. Został
pozbawiony tej posady za wygłaszanie tezy "papież materialny lecz nie formalny". Czym
jest Teza z Cassiciacum której twórcą jest Bp de Lauriers? Jest to Teza, która uważa, że Benedykt XVI - obecnie Franciszek, został ważnie wybrany na stanowisko papieża, jednak ze względu na nie posiadanie intencji czynienia tego co zawsze czynił Kościół dla zbawienia dusz nie jest prawdziwym papieżem. Mimo to, gdy zaprzestanie
głosić fałszywe doktryny może zostać papieżem. "Papa materialiter tantum, sed non formaliter"
(Papież tylko materialnie, lecz nie formalnie). Po
opuszczeniu Bractwa św. Piusa X (FSSPX) w 1981 został konsekrowany na
biskupa przez abp Thuca. Sam konsekrował trzech
biskupów (Gunthera Storcka, Roberta McKenna i Franco Munariego). Zmarł
27 lutego 1988 roku i został pochowany na cmentarzu w Raveau.
*Tytuł od Redakcji "Katolika"