Po Soborze Watykańskim II w 1968, „papież” Paweł VI zmienił ryt sakr
biskupich (potwierdzonych przez Piusa XII w konstytucji apostolskiej
Sacramentum Ordinis 1947) i wzorowanych
na podobieństwo do nieważnych sakr, używanych przez protestancki
,,kościół anglikański" w czasach Cranmera i Papież Leon XIII oświadczył,
że są nieważne.
Jeśli
weźmiemy pod uwagę wnioski nauczania ostatnich prawdziwych papieży
sprzed „Vaticanum II”, po czym okazuje się, że Bóg w swojej
nieskończonej mądrości, dał nam jasną i zwięzłą katolicką doktrynę, aby
chronić nas od wielkiego odstępstwa, które niszczy Kościół. Oto kilka
przykładów tego papieskiego nauczania:
• Syllabus ,
napisany przez papieża Piusa IX w 1864 r., Potępiający wolność
religijną, uznaną na "Soborze Watykańskim II" w Deklaracji Dignitatis
humanae w 1965 r.
• encyklice Libertas , papieża Leona
XIII, z 1888 roku, która potępia również fałszywe nauki Dignitatis
humanae , a encyklika Cognitum Satis z 1896 roku, potępiająca błąd
„Vaticanum II”, że prawdziwy Kościół Chrystusowy nie identyfikuje się
wyłącznie z Kościołem katolickim.
• encyklika Pascendi i
dekret Lamentabili papieża Piusa X od 1907 roku, zawierająca potępienie
błędów modernistów i mających decydujący wpływ w „hierarchii”
„Kościoła Soboru Watykańskiego II”.
• Kodeks prawa
kanonicznego papieża Benedykt XV z 1917 roku, która ustanowiła prawo
przeciwko komunikowaniu z niekatolikami, czyli aktywnego udziału
katolików w niekatolickich kultach (Canon 1258).
•
Encyklika Mortalium Animos papieża Piusa XI w 1928 roku, potępiająca
fałszywy ekumenizm „Vaticanum II” i tych, którzy praktykują fałszywy
ekumenizm .
• Encyklika Papieża Piusa XII Mediator Dei
, która ostrzegała przed kilkoma innowacjami i zmianami wprowadzonymi
wraz z ogłoszeniem "Mszy" Novus Ordo.
JE x. Bp Mark Pivarunas CMRI
Za: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=939670462885308&set=a.348095165376177&type=3&theater