Sobór Watykański II wprowadza do Kościoła dywersję; zrywa z Tradycją.
Ten sobór jest schizmatycki, a przy tym w niektórych punktach (a
przynajmniej w Deklaracji o wolności religijnej) zawiera zdania
formalnie heretyckie. Sobór Watykański II nie jest dla nas przeto
soborem Kościoła katolickiego, lecz raczej „imprezą założeniową nowego,
ludzkiego pseudo-kościoła”.
Zwierzchność, która była autorem tych tekstów i ich stronniczego zastosowania, nie mogła być Apostolskim Autorytetem,
a to z powodu katolickiego dogmatu, dotyczącego zwyczajnego,
powszechnego nauczania (magisterium ordinarium universale) biskupa
rzymskiego. Tym bardziej, jeśli weźmie się pod uwagę, że Novus Ordo
Missae został opublikowany i potwierdzony, mimo że pozbawia on ryt
eucharystyczny jego ustanowionego przez Chrystusa sakramentalnego
znaczenia. Soborowe autorytety nie stanowią dla nas legalnych
autorytetów Kościoła katolickiego. Im samym oraz ich kolaborantom nie
jesteśmy żadną miarą winni posłuszeństwo, lecz raczej opór.
Jedyną naszą podstawą do stawienia im oporu jest nasza przynależność do
jednego, świętego, katolickiego i apostolskiego Kościoła, a nie
jakiekolwiek „prawo” do jakiegoś szczególnego tradycjonalistycznego
stanowiska, bądź jakiekolwiek inne roszczenia, które miałyby charakter
schizmatycki. Nie chcemy być niczym innym, jak tylko katolickimi
kapłanami, bez przynależności do jakiegoś szczególnego „bractwa”, grupy
czy kierunku.
Jedynym celem, do jakiego dążymy, jest odbudowa
Kościoła świętego poprzez wniesienie wkładu, na jaki pozwala nam nasz
stan [kapłański – przyp. tłum.]. Odbudowa ta zawiera w sobie jako
warunek konieczny, że z Kościoła muszą zostać wykluczeni uzurpatorzy,
których jedynym zamiarem jest jego podkopywanie. Wszyscy, którzy
zmierzają wraz z nami do tego samego celu, także świeccy, mogą
przyłączyć się do naszego sojuszu według swego własnego stanu, i
wspierać go.
Ks. Noel Barbara
Za: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1139798652872487&set=a.348095165376177&type=3&theater