Kościół już od roku 258 obchodził święto obu Apostołów św. Piotra i
św. Pawła razem w dniu 29 czerwca, zarówno na Zachodzie, jak i na
Wschodzie, co by wskazywało na powszechne przekonanie, że to był dzień
śmierci obu Apostołów. Taki bowiem był bardzo dawny zwyczaj, że
wspomnienia liturgiczne obchodzono w dniu śmierci męczenników, a od IV
w. także dotyczyło to wyznawców.
Uroczystość św. Pawła wraz ze św.
Piotrem umieszczono w jednym dniu nie dlatego, aby równać go w prymacie z
pierwszym następcą Chrystusa. Chodziło o podkreślenie, że obaj
Apostołowie byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie, że
obaj w tym mieście oddali dla Chrystusa życie swoje oraz że w Rzymie są
ich relikwie i sanktuaria. Ponadto według tradycji istniała opinia,
dzisiaj uznawana za mylną, że obaj Apostołowie ponieśli śmierć męczeńską
w jednym dniu i w tym samym roku.
HYMN Z JUTRZNI NA UROCZYSTOŚĆ ŚŚ. PIOTRA I PAWŁA
Męka Bożych Apostołów uświęciła dzień wschodzący;
Piotr i Paweł otrzymali wieniec chwały i zwycięstwa.
Obu mężów połączyła krew przelana bohatersko;
Szli za Bogiem jako wodzem, Chrystus wiarę ich nagrodził.
Najpierw złożył swe świadectwo Piotr Apostoł, za nim Paweł,
Równy chwałą i wybrany, by się stać narzędziem Pana.
Szymon, aby uczcić Boga, zmarł na krzyżu odwróconym,
Wspominając przepowiednię niegdyś daną mu przez Mistrza.
Stąd wyrasta wielkość Rzymu, który gorliwością słynie,
Utwierdzony krwią tak cenną, godność swą z pasterza czerpie.
Tu się mogą spotkać ludzie z mieszkańcami jasnych niebios;
Tu narodów jest stolica, tron nauczyciela świata.
Dziś prosimy, Zbawicielu, zbyś raczył nas, niegodnych,
Złączyć w szczęściu wiekuistym z pasterzami Twego ludu. Amen.
Św. Piotr poniósł śmierć męczeńską według podania na wzgórzu
watykańskim. Miał być ukrzyżowany według świadectwa Orygenesa głową na
dół na własną prośbę, gdyż czuł się niegodnym umierać na krzyżu jak
Chrystus. Cesarz Konstantyn Wielki wystawił ku czci św. Piotra nad jego
grobem Bazylikę. Obecna Bazylika Św. Piotra w Rzymie pochodzi z wieku
XVI-XVII, budowana została w latach 1506-1629. Przy Bazylice Św. Piotra
jest usytuowane “Państwo Watykańskie”, istniejące w obecnym kształcie od
roku 1929 jako pozostałość dawnego Państwa Kościelnego. Bazylika
wystawiona na grobie św. Piotra jest symbolem całego Kościoła Chrystusa.
Oprócz tej najsłynniejszej świątyni, wystawionej ku czci św. Piotra
Apostoła, w samym Rzymie istnieją ponadto: kościół św. Piotra na Górze
Złotej (Montorio), czyli na Janikułum, zbudowany na miejscu, gdzie
Apostoł miał ponieść śmierć męczeńską; kościół św. Piotra w Okowach,
wystawiony na miejscu, gdzie św. Piotr miał być więziony; kościół
świętych Piotra i Pawła; kościółek “Quo vadis” przy Via Appia,
wystawiony na miejscu, gdzie Chrystus według podania miał zatrzymać
Piotra, usiłującego opuścić Rzym.
W czasie prac archeologicznych przeprowadzonych w podziemiach Bazyliki
św. Piotra w latach 1940-1949 znaleziono pod konfesją (pod głównym
ołtarzem Bazyliki) grób św. Piotra. Chrystus obdarzył swojego następcę
darem niezwykłych cudów; Piotr wskrzeszał umarłych (Dz 9, 32-43), nawet
jego własny cień miał moc uzdrawiania (Dz 5, 15).
Św. Paweł poniósł śmierć męczeńską w Rzymie ok. 67 roku.
Wcześniej aresztowany został w Jerozolimie w 60 r. Przebywał w więzieniu
w Cezarei Palestyńskiej ponad dwa lata, głosząc i tam Chrystusa. W
Rzymie także jakiś czas spędził jako więzień, aż dla braku dowodów winy
został wypuszczony na wolność. Ze swojego więzienia w Rzymie Paweł
wysłał szereg listów do poszczególnych gmin i osób. Po wypuszczeniu na
wolność zapewne udał się do Hiszpanii (Rz 15, 24-25), a stamtąd pworócił
do Achai. Nie wiemy, gdzie został ponownie aresztowany.
Według bardzo starożytnego podania św. Paweł miał ponieść śmierć od
miecza. Nie jest znany dzień jego śmierci. Za to dobrze zachowano w
pamięci miejsce jego męczeństwa Aquae Salviae za Bramą Ostyjską w
Rzymie. Ciało Męczennika złożono najpierw w posiadłości św. Lucyny przy
drodze Ostyjskiej. W roku 284 za czasów prześladowania, wznieconego
przez cesarza Waleriana, przeniesiono relikwie Apostoła do Katakumb,
zwanych dzisiaj Katakumbami św. Sebastiana przy drodze Apijskiej. Być
może, na krótki czas spoczęły tu także relikwie św. Piotra. Po edykcie
cesarza Konstantyna Wielkiego (313) ciało św. Piotra przeniesiono do
Watykanu, a ciało św. Pawła na miejsce jego męczeństwa, gdzie cesarz
wystawił ku jego czci bazylikę pod wezwaniem św. Pawła.
Św. Paweł jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu.
Za: https://sanctus.pl/index.php?grupa=1&podgrupa=298&doc=234