Prawie wszystkie osoby mówiące o Koronce do Miłosierdzia Bożego mają na
myśli tę, która pochodzi od s. Faustyny Kowalskiej. Nie wiedzą one, że
nazwa jest „zapożyczona” od wcześniejszej wersji, która posiada
kościelne imprimatur. Dla użytku wiernych podajemy oryginalną,
zatwierdzoną przez Kościół koronkę, z „Nowego Brewiarzyka Tercjarskiego:
„-Ojcze nasz, Zdrowaś Marjo, Chwała Ojcu.
Modlitwa.
O Serce Jezusa, nie mieć miłosierdzia nad nędznymi grzesznikami, jest to rzecz niemożliwa dla Ciebie. Przeto Cię błagamy, zmiłuj się nad nami, użycz nam łask wszelkich, o które Cię prosimy, przez Niepokalane i bolejące Serce Marji, Matki Twojej, Matki naszej, której nigdy nic odmówić nie możesz.
10 razy: O mój Jezu miłosierdzia.
„-Ojcze nasz, Zdrowaś Marjo, Chwała Ojcu.
Modlitwa.
O Serce Jezusa, nie mieć miłosierdzia nad nędznymi grzesznikami, jest to rzecz niemożliwa dla Ciebie. Przeto Cię błagamy, zmiłuj się nad nami, użycz nam łask wszelkich, o które Cię prosimy, przez Niepokalane i bolejące Serce Marji, Matki Twojej, Matki naszej, której nigdy nic odmówić nie możesz.
Modlitwa wraz z westchnieniem powtarza się pięć razy, na końcu dodaje się Ojcze nasz i Zdrowaś Marjo.”
Za: Nowy Brewiarzyk Tercjarski, ułożony przez O.L.K., wydanie trzynaste, Kraków 1928
Imprimatur: Kraków 28.III.1894, kard. A. Dunajewski, Reimprmiatur: Kraków 26.IV.1928, bp Adam Stefan Sapieha