 |
Arcyfaryzeusz pseudopapa
Bergoliusz
w synagodze żydowskiej w Rzymie
|
"Jak
najmocniej się tego trzymaj i bynajmniej nie wątp, iż nie wszyscy, którzy w
Kościele katolickim są ochrzczeni, otrzymają życie wieczne, lecz ci, którzy po otrzymaniu
chrztu żyją należycie, tj. ci, którzy się wstrzymują od
występków i pożądliwości ciała. Jak królestwa niebieskiego nie będą mieli niewierni, heretycy i schizmatycy, tak też występni katolicy posiadać go
nie mogą".
(Św. Fulgencjusz Biskup w Ruspe, O
wierze czyli o regule prawdziwej wiary do Piotra.
Rozdz. 40).
" apostata vir inutilis dicitur, qui a fidei veritate aversus, ad perfidiae
falsitatem convertitur".
"Człowiekiem
odstępcą, mężem nieużytecznym jest nazywany ten, kto odwróciwszy się od prawdy
wiary,
zwraca się do
fałszu wiarołomstwa". (Św. Bonawentura).
––––––
Jedynie słuszna
interpretacja adhortacji "Amoris laetitia"
Otrzymaliśmy ją
w końcu "z pierwszej ręki" – od autora dokumentu. W mającej się
ukazać we Francji książce – opisywanej jako "niepublikowany wywiad" –
zacytowano wypowiedź Bergoglio, odnoszącą się do tych, którzy żyją w
konkubinacie:
"W
rzeczywistości, jest tak, że słyszymy, jak ludzie mówią: «Oni nie mogą
przyjmować komunii», «Nie mogą robić tego, czy tamtego» – pokusa Kościoła, oto
czym to jest. Nie, nie i jeszcze raz nie! Ten rodzaj zakazów widzieliśmy w
dramacie Jezusa z faryzeuszami. To samo!".
Według Bergoglio
starożytna dyscyplina Kościoła nieudzielania Komunii Świętej publicznym
grzesznikom jest faryzejska albo chce powiedzieć, że osoby żyjące w
cudzołóstwie nie są publicznymi grzesznikami! W obu przypadkach, w jednym
akapicie, dokonał zniszczenia katolickiej moralności. Jeśli bowiem daje się
Komunię Świętą tym, którzy żyją w grzechu cudzołóstwa, to dlaczego nie dawać
jej rozpustnikom, dlaczego nie dawać aborcjonistom, mordercom, wszelkiego rodzaju
przestępcom, jawnym mafiozom? Jeżeli możemy powiedzieć, że cudzołóstwo jest zgodne
z prawem Bożym – niezależnie od Szóstego Przykazania – to jakież inne prawo
moralne zdoła się ostać?
Czy jesteśmy
zaskoczeni szczerością wypowiedzi Bergoglio? Oczywiście, że nie. Jest to bowiem
jedyna logiczna i prawdziwa interpretacja, ponieważ wynika z samego dokumentu Amoris
laetitia. Zwróciłem na to uwagę, kiedy pojawił się dokument. Istotą tego okropnego
dokumentu jest to, iż indywidualnemu sumieniu przyznaje się wyższość nad
prawem moralnym. Prawo moralne zostaje zredukowane do "ideału" –
jakiego, co najwyżej najgorliwsi mogą przestrzegać – dopuszczającego jednakże
wyjątki, kiedy to jakieś dobro może wymagać uchylenia tego ideału.
W dokumencie
posunięto się aż do stwierdzenia, iż po to, aby utrzymać w całości rodzinę
dopuszczanie się cudzołóstwa w fałszywym małżeństwie może być zgodne z wolą
Bożą.
Takie
stwierdzenie jest storpedowaniem moralności katolickiej. Kościół katolicki jest
bowiem strażnikiem prawa naturalnego. Jeśli coś dotyczy prawa naturalnego, to
Kościół katolicki tego naucza. Jedność i nierozerwalność małżeństwa przynależą
wszakże do prawa naturalnego i z tego powodu cudzołóstwo jest zawsze złem. To
prawo naturalne zostało potwierdzone przez Boga Wszechmogącego w Dekalogu, w
którym potępia się nie tylko cudzołóstwo, ale też kradzież, kłamstwo,
oszczerstwo, morderstwo, a nawet wewnętrzne grzechy pożądania.
Prawo naturalne
– opierające się na naturze – pochodzące od Boga Stwórcy nie może nigdy
dopuszczać wyjątku, nawet w najbardziej ekstremalnych okolicznościach, nawet
wtedy, gdy można osiągnąć jakieś wielkie dobro. Prawo naturalne jest odbiciem
odwiecznego prawa Bożego. Odwiecznym prawem Bożym jest nic innego jak Jego
Boska Opatrzność, Jego kierowanie wszechświatem, mające aspekt prawny. Ponieważ
Boski zamysł nie tworzy nic w czasie, lecz zawsze w wieczności, to wynika z
tego, że istnieje prawo wieczne.
Wszystkie rzeczy
uczestniczą w odwiecznym prawie w takiej mierze, że posiadają skłonność do
działań zgodnych z doskonaleniem ich natury. Ta skłonność jest spowodowana
odciśnięciem w nich przez Boga odwiecznego prawa. Z tego powodu skały, rośliny
i zwierzęta – wszystko działa w sposób, który jest zgodny z prawem odciśniętym
w nich przez Boga. U ludzi to prawo jest zapisane w naszych sercach, jak mówi
św. Paweł (Rzym. II, 15). To nic innego niż odciśnięcie w nas Boskiego światła,
ponieważ jest to zasada, dzięki której możemy odróżnić dobro od zła. A zatem
prawo naturalne jest jedynie uczestnictwem w odwiecznym prawie Bożym w nas.
Bp Donald J.
Sanborn
Artykuł z: "Most
Holy Trinity Seminary Newsletter", September 2017. (2)
Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław
Salawa
–––––––––––––––
Przypisy:
(1) Początkowy tytuł artykułu i cytat
oraz ilustracja w tekście od red. Ultra montes. Oryginalny
tytuł brzmi: "The correct interpretation of Amoris Laetitia".
(2) Por. 1) Bp Donald J. Sanborn, a) Przebłyski rozsądku w modernistycznym
Neokościele, czy gra pozorów? Wątpliwości czterech "kardynałów" co do
"nauczania" Bergoglio.
b) Czterej kardynałowie Novus Ordo i
cztery herezje Bergoglio.
c) Podsumowanie
modernistycznego "Synodu o rodzinie" (2015). d) Ohyda spustoszenia! Bergoglio
wspiera przestępców, komunistów i zboczeńców.
e) Kolejne herezje Bergoglio
potwierdzają niekatolicki charakter modernistycznego Neokościoła. f) "Sobór Watykański II" – największa
katastrofa w historii świata. g)
Ekumenizm – przygotowanie drogi dla
Antychrysta. h) Asyż III – obrzydliwość spustoszenia w miejscu
świętym. i) Bergoglio o (nie)istnieniu Boga. j) Amoralny synod modernistycznych biskupów (2014) –
produkt doktrynalnego liberalizmu Vaticanum II.
k) Pierwszy krok Bergoglio do
wprowadzenia "kapłaństwa kobiet" w modernistycznym Neokościele.
l) Bergoglio reklamuje apostazję. m) Heretycki uzurpator Bergoglio
niszczy katolickie małżeństwo.
n) Sedewakantyzm: w obronie autorytetu
Kościoła katolickiego i papiestwa.
o) Błędy doktrynalne omylników z
antyinfallibilistycznego "ruchu oporu" i popieranie cudzołóstwa przez
"kardynała" modernistycznego Neokościoła.
p) Bergoglio peroruje o
niewolnictwie, karze śmierci i usprawiedliwia cudzołóstwo. q) "Kardynał" Raymond Burke
zapowiada "formalną korektę" niemoralnego nauczania pseudopapieża
Bergoglio.
2) Ks.
dr Antoni Borowski, a) Teologia
moralna. Prawo Boże. b) Warunkowe szafarstwo sakramentalne.
3) Kardynał
Gousset, Arcybiskup w Reims, Teologia
moralna dla użytku plebanów i spowiedników.
4) Ernestus
Müller, Episcopus Linciensis, Theologia
moralis.
5) Ks. Walenty
Gadowski, Nauka Kościoła. Wybór orzeczeń
dogmatycznych Kościoła katolickiego i jego praw kanonicznych.
6)
O. Artur Vermeersch SI, Katechizm małżeństwa
chrześcijańskiego według encykliki "Casti connubii".
7) Praca
zbiorowa Profesorów Uniwersytetu Lubelskiego, Małżeństwo
w świetle nauki katolickiej.
8)
Ks. Zygmunt Baranowski, Reformy małżeńskie Lutra.
10) Ks. dr
Maciej Sieniatycki, a) Apologetyka
czyli dogmatyka fundamentalna. b) Zarys dogmatyki katolickiej.
c) System modernistów. d) Modernistyczny
Neokościół. e) Problem istnienia Boga. f) Dogmatyka katolicka. Podręcznik
szkolny. g) Główne zasady etyki Kanta a etyka
chrześcijańska.
11) O. Mikołaj
Łęczycki SI, Pobudki do unikania grzechu
śmiertelnego i kilka innych rozważań pobożnych.
12) Ks.
Kazimierz Naskręcki, a) Grzechy
przeciwko wierze. b) Credo. Krótkie
nauki o prawdach wiary katolickiej. c) Życie nadprzyrodzone. Krótkie
nauki o Sakramentach świętych i modlitwie. d) Dekalog. Krótkie Nauki o Przykazaniach.
e) Rozwody. f) Małżeństwa mieszane. g) Istotny cel małżeństwa.
(Przypisy od red. Ultra montes).