DEKLARACJA DOKTRYNALNA

poniedziałek, 31 lipca 2017

31 lipca - św. IGNACEGO LOYOLI - ZAŁOŻYCIELA ZAKONU TOWARZYSTWA JEZUSOWEGO


Zdjęcie użytkownika Paweł Sudewicz.

ŻYCIE ŚW. IGNACEGO LOYOLI ZAŁOŻYCIELA ZAKONU TOWARZYSTWA JEZUSOWEGO

KS. JAN BADENI SI

––––––––

WSTĘP

Jeżeli kiedy, to w dzisiejszych czasach, gdy bój między wrogami a sługami Bożymi wszędzie się toczy z szczególną zapalczywością, należy nam wpatrywać się w przykłady pozostawione przez mężnych rycerzy, wodzów, którzy się dawniej w tych bojach Pańskich odznaczyli; należy uczyć się od nich taktyki wojennej, energii, roztropności, wszystkich tych zalet i cnót, które im zapewniły zwycięstwo. Jednym z takich bezwątpienia najwaleczniejszych rycerzy, najznakomitszych wodzów, występujących w dziejach Kościoła jest św. Ignacy Loyola. Wrogowie nawet odmówić mu nie mogą nadzwyczajnych przymiotów umysłu i serca i wielkich zasług, jakie położył w obronie Kościoła; katolicy prawdziwi czczą w nim opatrznościowego męża, którego sam Bóg wybrał i posłał, aby wśród ciężkich przejść, na jakie Kościół narażony był w XVI wieku, zastawiał się za prawdę, zwalczał błędy, tępił grzechy, wiarę i cnotę po świecie całym szerzył.

Istotnie, wspaniały to widok tych walk staczanych przez rycerza, którego sam Bóg wybrał, tych zwycięstw odnoszonych przez niego dzięki pomocy potężnej prawicy Pańskiej. Wspaniały, a zarazem pouczający i pocieszający to obraz; uczy, jak wojować za prawdę, za Boga; dodaje otuchy w przeciwnościach, które i Ignacemu tylekrotnie zagradzały drogę; napełnia pewną nadzieją ostatecznej wygranej. Wpatrując się w to życie tak pełne świętych czynów, tak wielkie przed Bogiem i ludźmi, mimo woli serce rośnie i pytanie się nasuwa: "A czemuż i ja nie mógłbym pójść tą samą drogą?". Jak tą drogą pójść, jak nigdy z niej nie zboczyć? – na te niezmiernie doniosłe pytania odpowiada znowu życie świętego sługi Bożego, wskazując zarazem na każdej karcie, skąd zaczerpnąć potrzebnego światła i siły.

W innych krajach wyszło i wciąż wychodzi wiele nieraz bardzo obszernych i gruntownych życiorysów Ignacego, spisanych w języku łacińskim, włoskim, francuskim, hiszpańskim, niemieckim, portugalskim. U nas prócz dawnych tłumaczeń O. Ribadeneiry z XVI i XVII wieku, nie mamy żadnego nieco obszerniejszego opisu życia św. Ignacego (1). Dotkliwemu temu brakowi zaradzić pragnę w niniejszej książeczce. Opiera się ona na wszystkich znanych dotąd życiorysach i dokumentach, odnoszących się do prac i cnót wielkiego tego sługi Bożego; w szczególności na żywotach ułożonych przez OO. Ribadeneirę, Bartolego, Bouhoursa, Maffeiego; na dokumentach zebranych przez uczonych Bollandystów, tudzież na niedawno temu ogłoszonych sześciu tomach korespondencji prowadzonej przez samegoż Ignacego.

Niechaj wielki święty, którego znajomość i cześć praca ta ma na celu rozszerzać, wyprosić dla niej raczy, aby była w istotnym i najszerszym znaczeniu tego ulubionego przezeń hasła: Na większą chwałę Bożą!

(Pisano w r. 1893).

–––––––––––


Ks. Jan Badeni T. J., Życie św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu Tow. Jezusowego. Wydanie drugie. Kraków 1923. NAKŁADEM WYDAWNICTWA KSIĘŻY JEZUITÓW, ss. 5-7.

Przypisy:
(1) W r. 1900 wyszło polskie tłumaczenie książki H. Joly, Św. Ignacy Loyola, nakł. Gebethnera i Wolffa. (Przyp. wyd.).