DEKLARACJA DOKTRYNALNA

poniedziałek, 23 stycznia 2017

Odpowiedź na numer specjalny „La Tradizione cattolica” o sedewakantyźmie (Część piąta omawiająca zarzuty drugorzędne)


sodalitium-logosito




W ostatniej, bardzo krótkiej, części Autor artykułu odpiera zarzuty natury zupełnie drugorzędnej, wykraczającej poza temat, ale, jak to już zwykle bywa, w FSSPX często zbacza się z tematu, gdy mowa o poważnych rzeczach, aby mówić o „zgorzkniałości” czy „stanie umysłu” przeciwnika.
Pelagiusz z Asturii

Część piąta: w której potraktowane są zarzuty drugorzędne, z dziedziny bardziej praktycznej niż teoretycznej

 

Można by uznać odpowiedź „Sodalitium” na zarzuty TC za zakończoną, gdyby nie to, że do argumentów doktrynalnych, które wszystkie można odnieść do kwestii niezniszczalności Kościoła, TC dorzuca argumenty z dziedziny praktycznej, które same w sobie nie mają nic wspólnego z rozważaną kwestią (wakująca Stolica). Są to: trudność kwestii dla wiernych („kwestia trudna do zrozumienia”, ss. 42-43), konsekracje biskupie dokonane przez abpa Ngo-Dinh-Thuc’a („działalność abpa Ngo-Dinh-Thuc’a”, ss. 43-48), domniemana sterylność sedewakantyzmu („owoce sedewakantyzmu”, ss. 48-49). De singulis pauca (łac. „o każdym pokrótce” – przyp. PA).