Św. Joanna
d'Arc, dziewica; – święto 30 maja.
Córka wieśniaka z Domremy (Lotaryngia), ur. 6. 1. r. 1412. Mając lat 17
na skutek "głosów" z zaświata, które słyszała, zdołała nakłonić króla Francji,
Karola VII, że powierzył jej dowództwo w wojnie przeciw najeźdźcom angielskim.
Na czele zbrojnych hufców uwolniła w r. 1429 Orlean (stąd "Dziewica Orleańska"),
pobiła na głowę Anglików pod Patay i utorowała królowi drogę do Reims na
koronację. Zniechęcona bezczynnością słabego króla i brakiem animuszu wojennego
w jego otoczeniu, opuściła dwór, by zagrzać rycerstwo do dalszej walki.
Podczas wypadu z oblężonego Compiegne
pochwycona przez Burgundów (23 maja r. 1430) i wydana Anglikom, została
oskarżona przed sądem inkwizycji, który utworzył zaprzedany Anglikom Cauchon,
niecny bp Beauvais. Sąd ten w Rouen skazał Joannę na śmierć jako czarownicę
i heretyczkę 24 maja r. 1431 i bezpośrednio po wyroku wskutek wymuszonego
przyznania się ułaskawił ją na dożywotnie więzienie. Gdy jednak Joanna
po kilku dniach odwołała zeznania jako wymuszone, została spalona 30 maja
r. 1431. Rewizja procesu nakazana przez papieża Kaliksta
III już w roku 1456 stwierdziła uroczyście niewinność Joanny. Dziewica
orleańska stała się bohaterką narodową Francji. W r. 1909 nastąpiła jej
beatyfikacja, 30 maja r. 1920 kanonizacja jako św. dziewicy, jednakowoż
nie męczennicy. Święto jej we Francji
w niedzielę po Wniebowstąpieniu Pańskim". – Biskup Karol Radoński, Święci
i Błogosławieni Kościoła Katolickiego. Encyklopedia Hagiograficzna.
Warszawa – Poznań – Lublin [1947], s. 232.