Wielki Piątek pierwotnie nie miał żadnej
ceremonii liturgicznej. Nie odprawiano żadnej Mszy, ponieważ, jak w V
wieku wyjaśnił Papież Innocenty I, był to dzień, w którmy „Apostołowie
ukryli się z obawy przed Żydami”.
Z czasem jednak Kościół ustanowił
ceremonię liturgiczną na ten dzień. W tradycyjnym rycie składa się ona
ze Mszy Katechumenów, uroczystych oracyj, adoracji krzyża i Mszy darów
uprzednio uświęconych.
Podczas Mszy darów uprzednio uświęconych
kapłan z powrotem przynosi Hostię z ciemnicy i sprawuje pewne obrzędy
Mszy przy ołtarzu (włącznie z podniesieniem), po czym spożywa Hostię.
Obrzęd Wielkiego Piątku w Odnowionym Porządku Wielkiego Tygodnia z 1955 roku, który Bugnini i spółka stworzyli jest obrzędem Komunii*. Oto niektóre ze zmian:
– Pierwsza część ceremonii z 1955 roku
sprawowana jest od sedilii, a nie od ołtarza (można pomyśleć o krześle
przewodniczącego w stylu Novus Ordo). Celebrans nie czyta lekcji z Pisma
świętego, jeśli [inny] szafarz ją śpiewa.
– Celebrans, ubrany w kapę (zamiast
ornatu) i po obu stronach asystowany przez świętych szafarzy, śpiewa
uroczyste oracje z księgi ułożonej dokładnie pośrodku ołtarza, co jest anomalią w obrządku rzymskim.
– W ceremonii z 1955 roku uroczyste oracje poddane zostały pierwszej serii zmian dla sprawy ekumenizmu:
(1) Modlitwa za heretyków i schizmatyków została przemianowana na Modlitwę o jedność chrześcijan.
(2) Tam, gdzie stary ryt wskazuje, że nie
ma być przyklęknięcia podczas modlitwy za żydów, nowa modlitwa
wskazuje, że przyklęknięcie ma być zrobione. Pominięcie przyklęknięcia w
starym rycie było uznane za „antysemickie”.
– Ryt z 1955 roku wprowadza nową opcję
dla adoracji Krzyża. Kapłan, stojący na stopniu [ołtarza], trzyma w
powietrzu krzyż, a ludzie adorują go w ciszy, zamiast podchodzić do
balasek, aby go pocałować. Opcja ta znajduje się w obrzędzie Novus Ordo.
– Wszystkie mistyczne ceremonie Mszy darów uprzednio uświęconych zostały zniesione:
(1) Nie ma uroczystej procesji z ciemnicy z Najświętszym Sakramentem, której towarzyszy śpiew hymnu Vexilla Regis.
(2) Szczątkowy obrzęd Ofertorium wraz z jego przygotowaniem kielicha i okadzeniem wyleciał, a podniesienie zostało zniesione.
(3) Ludzie recytują całe Pater noster
(Ojcze nasz) razem z kapłanem – praktyka, która jest całkowicie
sprzeczna z tradycją liturgiczną rytu rzymskiego wspomnianąprzez św.
Augustyna.
(4) Przestrzega się prostego obrzędu komunii z rytuału rzymskiego. Wszyscy mogą przyjąć Komunię.
(5) Po raz kolejny psalm responsoryjny może być śpiewany podczas Komunii.
Przypis tłumacza:
* X. Cekada używa terminu „communion service”, czyli obrzęd, nabożeństwo, ceremonia Komunii, dokładnie tak, jak u Protestantów (niezależnie od ważności sakramentu, chodzi o sam rytuał używany).
* X. Cekada używa terminu „communion service”, czyli obrzęd, nabożeństwo, ceremonia Komunii, dokładnie tak, jak u Protestantów (niezależnie od ważności sakramentu, chodzi o sam rytuał używany).
Z języka angielskiego tłumaczył Pelagiusz z Asturii. Źródło: Quidlibet. Blog x. Cekady.