Właściwa nazwa: Dni błagalne (rogationes, od łac. rogo - prosić, modlić
się). Swoimi początkami sięgają chrześcijańskiej starożytności. Do dni błagalnych należą: święto św. Marka Ewangelisty (obchód stały 25 kwietnia) i trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego (Dni Krzyżowe).
Procesja w dniu 25 kwietnia jest starsza od uroczystości św. Marka.
Wprowadzono ją w Rzymie w miejsce pogańskiego obchodu Robigaliów.
Procesja miała charakter świąteczny i kończyła się Mszą świętą w
Bazylice św. Piotra. Po wprowadzeniu w Rzymie procesji błagalnych przed
Wniebowstąpieniem, dawniejszą i uroczystą procesję w dniu św. Marka
nazwano Litanią większą (litaniae maiores - prośby większe), a
procesje przed Wniebowstąpieniem Litaniami mniejszymi. W dni błagalne
urządza się procesje w kierunku pól, ze śpiewem litanii do Wszystkich
Świętych oraz suplikacji. Dobrego Boga, który Swojemu stworzeniu "daje
pokarm we właściwym czasie i otwiera rękę swoją", prosimy o dobre zbiory
oraz o sprzyjającą pogodę.
Wchodzimy w okres Dni Krzyżowych.
"Złóżcie u stóp Zbawiciela wszystkie wasze potrzeby, by je zabrał w
dniu Wniebowstąpienia ze sobą i przedłożył Ojcu!". Mówisz: "Niech się
stanie, co się ma stać"? Fatalny błąd! Bóg uwzględnił modlitwę w swych
planach: "Pospieszę wam z pomocą, jeśli będziecie się modlić; lecz jeśli nie będziecie się modlić, nie możecie liczyć na pomoc."