Procesja Bożego Ciała jest wyznawaniem wiary. Wiary w rzeczywistą obecność Jezusa Chrystusa w
Najświętszym Sakramencie, to sposobność do dziękczynienia.
Jak i kiedy powstało to Święto?
Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu obchodzi Kościół właściwie w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna Swoją Mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobne święto Bożego Ciała, aby za ten niezwykły dar Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować.
Pośrednią "autorką", inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1193-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najśw. Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała - czwartek po niedzieli Świętej Trójcy.
Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i posilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 .odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. Jednak w tymże roku umiera biskup Robert. Wyższe duchowieństwo miasta za namową teologów uznało krok zmarłego ordynariusza za przedwczesny, a wprowadzenie święta pod taką nazwą za wysoce niewłaściwe. Co więcej, omalże nie oskarżono św. Julianny o herezję. Karnie została przeniesiona z klasztoru w Mont Cornillon na prowincję (1247).
A jednak na interwencję archidiakona katedry w Liege, Jakuba, kardynał Hugo z Saint - Cher po ponownym zbadaniu sprawy zatwierdza święto. W roku 1251 ponownie archidiakon Jakub prowadzi, więc ulicami Liege procesję eucharystyczną. Pan Jezus wynagrodził hojnie za to gorliwego kapłana. Syn szewca z Troyes (Szampania) został wkrótce biskupem w Verdum, patriarchą Jerozolimy i papieżem (1261-1264). Panował jako Urban IV. On to w roku 1264 wprowadził do Rzymu uroczystość Bożego Ciała.
Impulsem bezpośrednim do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy tam kapłan odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się kilkanaście czy kilkadziesiąt kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy.
W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się zamiast monstrancji. Korzystając, że na dworze papieskim w Orvieto był wówczas św. Tomasz z Akwinu, papież Urban IV polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych do Mszy świętej i do liturgii godzin kapłańskich. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Papież Klemens IV odnowił Święto (1314), które po śmierci Urbana zaczęło zanikać. Papież Jan XXII (+ 1334) zatwierdził je na cały Kościół. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła. Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277.